In 20211 ben ik mee gaan doen met het sportprogramma "Committed Power" van het bedrijf waar ik werk. Daarin heb ik diverse colls beklommen, waaronder de "Col de Joux Plane" (2011), "Le Grand Ballon" (2012), “Col d’Aubisque” (2013), Girona in Catalonië (2015). De laatste tocht was de Eddie Merckx classic in Fuchsl am See nabij het Oostenrijkse Salzburch (op 8 september 2019). Daarna is het sportprogramma helaas gestopt. Maar ik heb de ligfiets niet aan de kant gezet en trap nog lustig voort...
Zaterdag maakte ik een fietstochtje over de Ginkelse Heide en langs de Kreelse plas. Daar zag ik een wel heel intrigerende technische installatie staan, midden in het bos. Waarvoor zou die dienen en waarom op deze locatie...?
Technische installlatie
Om direct maar met de deur in huis te vallen: het blijkt een ontgassings-/beluchtingstoren te zijn. Daarmee worden uit het grondwater (methaan)gassen gehaald en wordt zuurstof toegevoegd; daarna wordt het water weer in de bodem geïnfiltreerd. Op het YouTube filmpje legt technologisch onderzoeker Harmen van der Laan heel goed uit hoe die technische installatie werkt. De installatie is overigens in 2010 stop gezet. De echte liefhebbers verwijs ik naar het Gebiedsdossier_Edese_Bos (14 december 2012) blz 23.
Verbreding A12
Een andere technische constructie die ik tegenkwam is het fietsviaduct onder de A12 door. De A12 wordt verbreed tussen Ede en knooppunt Grijsoord in beide richtingen van 2x2 naar 2x3 rijstroken. Daarvoor moeten ook alle viaducten worden verbreed. De tunnel op de foto in de Wijde Veldweg naar de Ginkelse Heide is inmiddels klaar. Het totale verbredingsproject wordt in de tweede helft van 2016 definitief opgeleverd. Klik hier voor meer informatie.
En de moraal van dit verhaal
Op een tocht per fiets, leer je altijd wel iets.
"Committed Power" is het sportprogramma waarmee mijn werkgever zijn medewerkers een gezondere levensstijl beoogt bij te brengen. Na 10 jaar stopt het programma in zijn huidige vorm; Bocycle deed 5 keer mee. Wacht hem in 2016 het zwarte sportgat...?
10 jaar Committed Power
Tja het is even slikken. De afgelopen vijf jaar heb ik voor vijf geweldige beklimmingen mogen trainen: "Col de Joux Plane" (2011 Frankrijk), "Le Grand Ballon" (2012 Luxemburg), “Col d’Aubisque” (2013 Pyreneeën), "Sella Ronda" (2014 Italiaanse Dolomieten) en het prachtige fietsoord Girona in Catalonië (2015 Spanje). In 2015 deden er zelfs 1017 fietsende, hardlopende of nordic-walkende collega's (met zoon, dochter of echtgenoot) mee.
Hoe zo stoppen?
Zo'n succesprogramma stop je niet zomaar en het wordt dan ook, zij het in versoberde vorm, voortgezet. Dit jaar voor de fietsers geen buitenlandse beklimming, maar wel:
Er is dus genoeg om voor te trainen. Bocycle doet dan ook weer mee met het "Committed Power" programma. Blijf hem volgen met zijn avonturen, productevaluaties, "wetenschappelijke" analyses en andere blogberichten.
Sinds een week staat er een gloednieuwe koplamp op mijn forenzenligfiets. Met een lichtopbrengst van 3000 Lumen is het woord SCHIJNWERPER meer op zijn plaats...
Afstandsbediening op het stuur
De Eagle F3 bedien je met de afstandsbediening op het stuur. Dat maakt de lamp zeer geschikt voor ligfietsers. De bediening is uitgekiend briljant. Met de bovenste knop "M" kies je één van de 3 lichtstanden en met de "+" en "-" toets stel je de gewenste helderheid in. Iedere keer als je op een knop drukt licht de "M" toets kort op. Zo kun je goed zien of je de knop goed hebt ingedrukt. De drukknoppen laten zich uitstekend bedienen, ook met winterhandschoenen aan.
Accu
De lamp wordt gevoed door een accu met een capaciteit van maar liefst 8,8 Ah. In de laagste lichtstand laat de accu de lamp 32 uur branden. In de 100% stand met alle 4 de leds aan brandt de Eagle F3 1,6 uur op een acculading. Bovenop de lamp geven 5 leds de acculading aan. Als er nog 1 ledje brandt is er nog 20% van de acculading over. Zodra deze situatie ingaat (dus zodra het tweede ledje uitgaat) gaat ook de verlichting uit. Een waarschuwing die niet ongemerkt voorbijgaat en voorkomt dat je nietsvermoedend met een lege accu komt te staan. Met het laatste 20% restje heb je in de zuinigste lichtstand nog 6½ om thuis te komen, terwijl op vol vermogen de accu nog maar 18 minuten te leveren heeft. Een mooi voorbeeld van het uitermate doordachte ontwerp van deze prachtlamp.
In de zuinigste stand 32 uur licht (bron: gebruiksaanwijzing)
Acculadingledjes goed zichtbaar
De acculadingledjes zijn liggend op de fiets ook goed af te lezen. De accu is met twee oranje schuifknopjes aan de zijkant heel gemakkelijk los te nemen van de accuhouder die op het frame gemonteerd wordt. De acculader laadt de lege accu in circa 6 uur weer helemaal vol.
Mooi vormgegeven Accu netjes weggewerkt Vormgeving
De Eagle F3 is prachtig vormgegeven, subtiel en compact. Twee oranje "adelaarsogen" geven ook licht naar de zijkanten. De lamp heeft een subtiel bedieningspaneeltje waarin ook de 5 leds die de batterijlading weergeven zijn aangebracht. Ook de bevestiging op de fiets ziet er gelikt uit. De lamp kan met een slim kliksysteem in de houder worden gezet en er weer uit worden gehaald. De Eagle F3 is een echte verfraaiïng van de fiets. Door de lange, smalle vorm laat de accu zich onopvallend op het frame monteren. Dit alles wordt afgeleverd in een fraai oranje etui, wat op het Youtube filmpje uitgebreid wordt getoond.
Zijn er dan echt geen minpuntjes?
Het enige kleine minpuntje aan deze lichtcombinatie is de bevestiging van de afstandsbediening op het stuur. Deze is namelijk gammel; elke keer dat je op een knop drukt draait de afstandbediening mee. Met een extra dikke antislipstrip en een tie wrapje heb ik dit euvel echter helemaal kunnen verhelpen.
Conclusie
De Eagle F3 van Magicshine is superdoordacht en uitgerust met tal van (bedienings)slimheden. Kortom een superlamp, die met zijn afstandsbediening ideaal is voor ligfietsers.
Ik rijd al weer twee weken rond met een LED richtingaanwijzer achterop de fiets...
Richtingaanwijzer op het stuur De testfiets
De richtingaanwijzer is de Iggi signal POD. Hij wordt bediend met een draadloze afstandbediening op het stuur. De richtingaanwijzer werkt prima en is goed zichtbaar. En zo kan ik mij toch weer een stukje veiliger bewegen in het verkeer. Oordeel zelf en kijk naar het filmpje dat ik van de praktijktest heb gemaakt.
Zondag heb ik een prachtige tocht gefietst van Zutphen naar mijn domicili, langs de IJssel over de dijk. En daar liepen schapen. En die beesten zijn helemaal niet zo onschuldig...
De tocht voerde ook langs Bronkorst, de kleinste stad van Nederland die slechts 157 inwoners telt. In 1482 kreeg dit gehucht stadsrechten. Sinds 2005 maakt het stadje Bronkhorst (zonder "c") deel uit van de gemeente Bronckhorst (met "c"). Bronckhorst behoort qua oppervlakte nu juist tot de 12 grootste gemeenten van Nederland. Bronkhorst is een toeristische trekpleister met vele historische gebouwen (rijksmonumenten).
Paaltjes en veeroosters
De mooie tocht over de IJsseldijk was niet zonder gevaren. Zo stond er om de haverklap midden op de dijk een rood-wit paaltje. Als je even niet oplet legt die je zomaar tegen de vlakte. En dan die veeroosters. Er staan bordjes bij: "Fietsers afstappen". Klunend zo'n constructie passeren met spijlen die meer dan 25 cm uit elkaar liggen, is gevaarlijker dan er fietsend overheen gaan. Al deze hindernissen wist ik zonder kleerscheuren te nemen, maar toen ...
...veerooster Gevaarlijk...
Schapen
De beestjes zien er zo onschuldig uit, maar ze laten een gevaarlijke spiegelgladde substantie op het fietspad achter. Toen ik af moest remmen en voor de passage van zo'n veerooster een kleine bocht moest nemen, gleed het achterwiel onderuit. En daar lag Bocycle onder zijn fiets. Gelukkig val je met zo'n ligfiets van geringe hoogte en bleef de schade beperkt tot enkele keutelvlekken in mijn fietskostuum. Dus wees gewaarschuwd: schapenkeutels zijn glad.
Op 31 oktober bezochten de ligfietsers van “Mooi Bennekom” het meest betwiste middelpunt van Nederland. Maar hoe is het mogelijk dat iets objectiefs als "het middelpunt van Nederland" betwist kan zijn?...
Op Enka
Op het verzamel-/vetrekpunt in Bennekom verschenen 4 trikers, een velomobiliste en een open ligger. De heentocht kenmerkte zich door de vele prachtige herfstkleuren en de vele bladeren op de bospaden. Gelukkig was het de afgelopen week droog weer geweest, want anders zou dat enorme bladerdek op de paden een onbegaanbare glibberpartij hebben opgeleverd. Kenmerkend waren ook de resten van ENKA-fabriek langs de spoorijn in Ede. Het poortgebouw en enkele gevels zijn als monument benoemd en worden in de nieuw te bouwen wijk "Op Enka" geïntegreerd.
"Op ENKA" ...herfstkleuren Prachtige... Middelpunt???
Het middelpunt van Nederland ligt tegenover camping "De Goudsberg" bij Lunteren. Een grote steen markeert dit punt. Daar aangekomen legde Bocycle uit wat de oorsprong van dit middelpunt is. In het midden van de vorige eeuw vernam de toenmalige directeur van de plaatselijke VVV (ir. B. Wigman) van een lokale boer dat op dit punt vroeger een steen lag ter markering van het middelpunt van Nederland. Er zou evenveel land ten noorden en ten zuiden van dit punt liggen en evenveel land ten oosten en ten westen ervan (voor de drooglegging van de grote IJsselmeerpolders). Hoe is vastgesteld/gemeten dat dit zogenaamde mediaanpunt nu juist hier bij Lunteren ligt vertelt de overlevering niet. Sterker nog, het aldus gedefinieerde mediaanpunt ligt in werkelijkheid 10 km noordoostelijker.
Hoe het ook zij, de directeur van de VVV was een uitstekende marketeer. Hij liet opnieuw een steen leggen op dit zogenaamde middelpunt met de inscriptie "MIDDELPUNT VAN NEDERLAND". Het werd een toeristische trekpleister.
Mooi Bennekom op één van de vele middelpunten van Nederland
Nog meer middelpunten
Maar, zo wist de excursieleider Bocycle te vertellen, er zijn nog veel meer middelpunten in Nederand te onderkennen. Het is maar net welke definitie je hanteert. Op wikipedia is hiervan een aantal voorbeelden gegeven. Het minst omstreden middelpunt is zijns inziens het zwaartepunt. De geoloog Frank Storbeck heeft in 1984 met de computer berekend dat het zwaartepunt van Nederland zuid-oost van Putten ligt. Klik hier voor zijn uitleg over de wetenschappelijke aanpak die hij daarbij hanteerde.
Na dit college was het gezelschap dringend toe aan de traditionele koffie met appelgebak. Daarna volgde de terugreis over de prachtige Ginkelse heide. Na 48 km arriveerden de liggers van "Mooi Bennekom" weer op het vertrekpunt en waren zij een hoop nutteloze weetjes wijzer.
Vandaag reed ik voor de vierde keer de LEL2015, een individuele tijdrit van Lelystad naar Enkhuizen en weer terug over de Houtribdijk (52,6 km)...
Mijn vijfde LEL
De LEL wordt elk jaar georganiseerd als afsluiting van de zomercompetitie van de NVHPV (de Nederlandse Vereniging van Human Powered Vehicles, ofwel de Nederlandse ligfietsvereniging). Het weer was niet om over naar huis te schrijven. Desalniettemin heb ik een fraaie tijd neergezet, namelijk 1 uur 36 minuten en 33,557 seconden. Ofwel een gemiddelde snelheid van 32,69 km/h. In de tabel kun je zien hoe ik de vijf LELs die ik tot nu toe heb gereden heb gepresteerd.
CORRECTIE: Jan van Steeg merkte op www.ligfiets.net terecht het volgende op: "De dijk wordt blijkbaar steeds langer.... Hij is nu al 52,6 km.
Het geeft wel mooie gemiddeldes maar op mijn GPS is de LEL afstand toch echt niet meer dan 50,96 km." Deel ik deze afstand (afgerond 51 km) door de gereden tijd, dan kom ik op een povere snelheid van 31,86 km/h. Op één na de langzaamste tijd.
Lekke banden
Het was wel een lekke banden festijn, twee velomobilisten hadden zelfs drie keer een lekke band. Één van die pechvogels vroeg mij toen ik langs hem fietste of ik nog een reservebinnenband voor hem had. Want na zijn twee eerdere lekke banden was hij wel door zijn reservevoorraad heen. Uiteraard gaf ik hem mijn reparatiebidon met reservemateriaal. Dit kostte mij wel een kostbare minuut, maar een medeligger in nood laat je natuurlijk niet staan. Zonder deze filantropische daad, zou ik een gemiddelde snelheid van 33,03km/h hebben gescoord, de snelste aller LEL-tijden (CORRECTIE: 32,19 km/h, nog steeds de op één na langzaamste tijd).
Mooi resultaat
Er reden dit jaar slechts 14 fietsers mee; 8 velomobielen (gestroomlijnde "bananen") en 6 open liggers. Ik ben als nummer 10 van 14 geëindigd; 31% was dus langzamer en 69% was sneller. Geen slecht resultaat. Vergeleken met de open liggers was ik nummer 4 van 6 (40% was langzamer en 60% sneller). Deze positie scoor ik wel vaker. Kortom een mooi resultaat, dat niet anders wordt door de CORRECTIE van de afstand).
