De Dolomieten

In september ga ik met collega's enkele passen in de Dolomieten (Italië) bedwingen. Per ligfiets respectievelijk fiets...

Committed Power
Ook in 2014 fietst Bocycle (hoogstwaarschijnlijk als enige ligfietser) weer mee met het Committed Power project. De exacte routes zijn nog niet bekend gemaakt; wel worden enkele passen genoemd, die mogelijk in het programma worden opgenomen:

• 1 Passo Campolongo: 1875m 
• 2 Passo Pordoi: 2250m 
• 3 Passo Sella: 2244m 
• 4 Passo Gardena: 2121m 
• 5 Passo Valparola: 2168m 
• 6 Passo Giau: 2236m

Passen en meten
Op de kaart hieronder zie je deze passen met een * weergegeven. Als je klikt op een ster verschijnt er een pop-up waarin je de naam van de pas kunt lezen. Tevens is een route uitgezet over de zes passen. Als je met de muis over het bergprofiel (onder de kaart) beweegt, dan kun je deze route virtueel fietsen.

Route 2,401,628 - powered by www.bikemap.net

Passo Giau
Het zwaarste onderdeel lijkt de klim naar de Passo Giau: 10,12 km lang met een stijgingspercentage van gemiddeld 9,1%. Maar de Dolomieten kennen nog meer uitdagingen; kijk maar op Peters fietssite met een compleet overzicht van alle colletjes en passen in de Dolomieten.


Trainen
Kortom wederom een mooie uitdaging om voor te trainen. Via dit blog houd ik jullie op de hoogte van de hoogtepunten en de onvermijdelijke dieptepunten die ik daarbij zal ondergaan.

Beruchte kroeg in Zwillbrock

Na de beklimming van de Alpe d'Huez vrijdag ben ik gisteren wederom in het buitenland geweest: Zwillbrock. Lees wat ik daar in goed gezelschap van 12 ligfietser heb meegemaakt...


De Mallumsche Molen bij Eibergen Het Volkshuis
Gisteren was er de LOLiebollentocht van de Zutphense ligfietsclub LOL (Lekker Ongebonden Liggen). Een prachtige woordspeling (van Arjen Haayman) op de Oliebollentocht die 28 december voor uitsluitend velomobielen plaatsvond. Ik had mij voorgenomen per ligfiets de afstand (45 km) van mijn domicilie naar startpunt "Het Volkshuis" in Zutphen af te leggen. Ik had nog speciaal daarvoor het tijdstip van zonsopkomst opgezocht: 08:43 uur. Om half acht stond ik klaar om af te reizen, maar waar bleef nu die zon? Alras realiseerde ik mij dat ik mij een uur vergist had in de zonsopkomsttijd. Ik overwoog nog de Challenge Fujin uit te rusten met verlichting, maar dat zou toch te veel tijd kosten. Dus heb ik de ligfiets in de auto gelegd, nog een kopje koffie gedronken en mij vervolgens per auto naar Zutphen begeven.


Waaraan kun je zien dat je in Duitsland bent? Klik op de foto voor het antwoord

Der berüchtigte Ludwig
Deze LOLiebollentocht kende een grote opkomst, mogelijk vanwege het intrigerende doel van deze tocht, aangeprezen met Caspers woorden "...en dan gaan we in Zwillbrock bei der Ludwig pauzeren, prachtig café". Google maar eens op "Ludwig Zwillbrock" en neem kennis van de twijfelachtige reputatie van dit beruchte café.


Markante stoet van 11 velomobielen en 2 open liggers


Veel belangstelling Aliens op aarde
Onderweg oogstte de markante stoet van 11 velomobielen en 2 open liggers veel belangstelling. Enthousiast werden de ligfietsers begroet; één maal met de woorden:"Aliens op aarde!/?" Het café van uitbater Ludwig hebben we overigens niet bezocht; wij hebben braaf aan de overkant van de weg onze "Apfelkuchen" met koffie genuttigd. Hoewel... Casper had een wel heel spannende "Stachelbeerbaiser" besteld; kom daar maar eens om in Nederland.

Nog meer reisverslagen
Terug in Zutphen wees de teller 103 km aan. Nog meer reisverhalen vind je op de diverse blogs van de deelnemers, w.o.:

• Casper questbeleving.blogspot.com 
• Paul mooigeelisnietlelijk.blogspot.nl 
• L@R3NZ rastamango.blogspot.nl 
• Edwin edberg02.blogspot.nl

Ik heb de Alpe d'Huez beklommen

Vrijdag 27 december heb ik de Alpe d'Huez beklommen....


De Praxtour Course
Alsof je echt de Alpe d'Huez opklimt Iets over de fiets
Ik ben niet naar Frankrijk afgereisd, maar ik heb in sportschool Sjabbens op een zogenaamde Praxtour de Alpe d'Huez beklommen. De Praxtour is een soort hometrainer met een beeldscherm ervoor. Hierop zie je beelden die je ook ziet als je in werklijkheid de Alpe d'Huez opklimt. Ook toont de balk onderin het scherm allerlei relevante fietsparameters, zoals snelheid, stijgingspercentage, hartslag, geleverde vermogen, etc. Maar het mooie van die Praxtour is dat je ook de weerstand op de pedalen voelt alsof je die berg echt beklimt. Afhankelijk van het klimpercentage wordt de weerstand groter en kleiner. En de Praxtour is ook uitgerust met een versnellingensysteem (3x10 versnellingen). Zo is het net of je de Alpe in werkelijkheid opfietst.
Relevante fietsparameters in zwarte balk (bron: gebruikershandleiding Praxtour Course)

Tegenwind
Overigens heeft Praxtour nog mooiere fietssimulators dan de Praxtour Course die ik op de sportschool heb bereden. De duurste (de Praxtour CtR) beweegt zelfs naar achteren en voren als je klimt resp. daalt. Ook is die uitgerust met ventilatoren die harder blazen naarmate de snelheid toeneemt. Zo wordt de luchtweerstand nagebootst.


De Alpe d'Huez (bron: www.praxtour.nl)

En de resultaten zijn
Het eerste routedeel heb ik wel gefietst, maar is niet geregistreerd door de Praxtour computer (bedieningsfoutje van de operator van de sportschool). De 12,7 km van de routedelen 2 t/m 6 heb ik in 1:04:40 (iets meer dan een uur dus) afgelegd. De snelheid bedroeg gemiddeld 11,8 km/h en het gemiddelde stijgingspercentage was 8,3%. De routedelen 2, 3 en 4 hadden zelfs een stijgingspercentage van 9,1% gemiddeld. Die Alpe d'Huez is best een pittige klim. Maar het meeste last had ik toch wel van de heftige zadelpijn die mij de laatste 3 kwartier ernstig tartte. Op de terugweg per ligfiets naar huis besefte ik maar weer hoe comfortabel mijn favoriete vervoermiddel fietst.

Een bezoek aan Bor en je weekend zit wel snor

Vandaag ging de fiets ter reparatie naar ELAN. En daar ontmoette ik een wel heel bijzonder iemand...

En wie kwam daar zo maar de winkel binnenstappen?
Tja beste blogvolgers, mijn fiets had een aantal defecten die door de vakman moesten worden verholpen. De carbon ligschaal was gebarsten en zou vervangen worden door een nieuwe en het achterwiel had speling. Zaterdag 21 december stond ik om 09:30 voor de winkeldeur in Nijmegen. Hans van Vugt (eigenaar van ELAN) is wel anderhalf uur bezig geweest om de euvelen te verhelpen. En in die tijd kwam daar zowaar zo maar Walter Hoogerbeets de winkel binnenstappen. Walter is een fervent ligfietser die megalange fietstochten aflegt. Het meest bekend is hij van zijn tocht naar de Noordkaap, waarover hij op zijn website uitgebreid heeft verteld. We hebben uitgebreid gesproken over zijn ligfietsavonturen en over de nieuwe ligfiets die hij gaat aanschaffen. Want van zijn Challenge Fujin (dezelfde ligfiets als ik heb) was na zo'n 60.000 fietskilometers de voorbuis ingescheurd. Ik hoop dat mij dat bespaard blijft hoewel ik die kilometers met mijn huidge jaargemiddelde pas over 10 jaar om de teller heb staan. Die anderhalf uur reparatietijd waren in dit goede gezelschap om voordat ik er erg in had.


Ondanks de waarschuwing toch ingereden
Vreemd bouwsel in de Betuwe Een bezoek aan Bor...
Uiteraard moest de gerepareerde fiets wel worden getest. En dat heb ik met een tochtje van mijn domicilie naar slager Bor gedaan. Zo'n 21 kilometer. Bor staat in de verre omstreken bekend als de lekkerste slager van de Betuwe; ikzelf ben groot liefhebber van zijn kaas-grilworst. Elke dag wordt die vers gegrild; als hij hem inpakt is de worst altijd nog warm.

En de testrit van de fiets, waar deze tocht immers om te doen was, was geslaagd; de fiets rijdt weer als vanouds.

En is er verder nog gefietst?
Vorige week ben ik trouwens via de Grebbeberg en de Amerongse berg naar mijn ouders geligfietst. Goed voor 63 km. Maar het fietsen en het spinnen op de sportschool schiet er wel bij in, in deze feestmaand met zijn vele sociale verplichtingen ;-)

Griep breekt 5% spiermassa per week af

Dit weekend heb ik, na een fietsloze periode van 15 dagen als gevolg van een gemene griep, eindelijk weer eens mijn raceligfiets bestegen. Zaterdag had ik een date in Deventer en zondag ging ik met het Zutphense ligfietsgenootschap LOL op stap. In een eerder blogbericht schreef ik dat een nog venijniger griep in maart mijn conditie met 25% had doen afnemen. Hoe zou het mij dit weekend vergaan...


Stuurmanskunst op smal bladervrij spoor
Figurant in onschuldig kinderfeest Date in Deventer
De tocht naar Deventer leidde door het Nationaal Park Veluwezoom. In het bos vereiste het heel wat stuurmanskunst om op het smalle bladervrije spoor te blijven en niet het risico te lopen in het dikke bladerpakket met de ligfiets onderuit te gaan. De tocht verliep overigens voorspoedig.

In het winkecentrum van Deventer werd ik hartelijk begroet door zwart geschminkte vermoedelijke landgenoten of landgenotes in gekleurde kostuums (tja hoe moet je deze figuranten uit een onschuldig kinderfeest tegenwoordig noemen zonder van discriminatie beticht te worden). Veiligheidshalve beantwoordde ik de groet met:"Dag paarse Piet!". Daarna moest ik de datelocatie nog vinden; mijn date had "Pikeursbaan" ge-SMSt. Helaas kon de routeplanner in mijn Garmin Vista deze locatie niet vinden. Dus heb ik me ouderwets de weg laten wijzen door behulpzame locals. Verdere details over deze date laat ik op dit blog onbesproken.


Ligfietsgenootschap LOL
Voornamelijk velomobilisten LOL in Zutphen
Zondag was er een tweede hoogtepuntje van dit weekend: een ligfietstocht met LOL. Dit gezelschap dat voornamelijk uit velomobilisten bestaat, houdt altijd rekening met de beperkte snelheid die roeifietsers (Wim) en open liggers (Bocycle) slechts kunnen ontwikkelen. Dank zij deze sociale attitude kon ik deze tocht zonder problemen uitfietsen. Wel ging ik de volgende dag letterlijk gebukt onder stevige spierpijn in mijn onderstel. Dit bevestigt maar weer eerdere publicaties dat bij zo'n griepje circa 5% spiermassa per week wordt afgebroken.

Er was overigens een mooie tocht uitgezet: langs de IJssel naar restaurant Prins Heerlijk in Rheden. Via de oostelijke dijk reed LOL weer terug naar vertrekpunt Zutphen. De Apfelstrudel met vanillesaus en slagroom liet het gezelschap zich goed smaken. Op Caspers blog kun je lezen dat de bediening wel enige hulp kon gebruiken en ook kreeg.


Roetser Wim met lekke band Andere verslagen over deze gezellige tocht met deze gezellige mannen lees je op de volgende blogs...

• Mooi Geel Is Niet Lelijk 
• Quest 332 
• GreenMachine-Strada-Blog 
• roeifiets QuestXS 
• Velove 
• Arjen Haayman 
• L@R3NZ QUEST 311

Fietssnelweg kost 0,7 miljoen €/km

Woensdag 20 november schreef ik een bericht op mijn blog over mijn ervaringen met de fietssnelweg tussen Arnhem en Nijmegen. Daarin konden de bloggers ook raden hoeveel de aanleg van dit 22 km lange fietspad kost. In dit bericht de uitslag...


Hoeveel kost aanleg fietssnelweg Arnhem-Nijmegen? De quiz is door 16 bloglezers ingevuld. Onder deze 16 stemmers was nu niet bepaald veel overeenstemming, zoals je in nevenstaand staafdiagram kunt zien. Uit onderstaand overzicht kun je precies aflezen hoeveel elk deeltracé van het RijnWaalPad kost. De bron hiervan is www.rijnwaalpad.nl. Bij elkaar bedragen de kosten € 14.715.000 (ofwel 658.684 €/km); door slechts één stemmer goed geraden.
Kosten deeltracés fietssnelweg Arnhem-Nijmegen


Dreigende wolken op 10 november
Lange schaduw vlak voor
zonsondergang op 10 november

Fietssnelweg Arnhem-Nijmegen getest

Menigmaal had ik er al over gelezen: de fietssnelweg tussen Arnhem en Nijmegen. Daarmee zou de afstand tussen deze twee steden in een mum van tijd met de fiets kunnen worden afgelegd. Een mooi studieobject voor een praktijktest...

RijnWaalPad
Voor deze snelfietsroute is ook een speciale website gemaakt: www.rijnwaalpad.nl/. Daarop is te lezen: "Er komt een hoogwaardige snelfietsroute tussen Arnhem en Nijmegen: het RijnWaalpad. In 40 minuten fietst u van de Rijnkade in Arnhem naar de Waalkade in Nijmegen." Waar deze route zich precies bevindt, is weergegeven op een google maps kaartje. Helaas is er geen GPS-track te vinden op de website, maar deze kun je nu downloaden van Bocycles blog, door te klikken op RijnWaalPad Snelfietsroute.gpx.


Herkenningsteken snelfietsroute
Mooi breed rood asfalt
Autobus te gast Het oordeel
Ik heb de snelfietsroute vorige week (zondag 10 november) per ligfiets gereden vanaf Nijmegen. Dit na een klimtochtje 3x Oude Holleweg, Zevenheuvelenweg heen en weer en een klim in het Reichswald. Totaal 95 km en 532 hoogtemeters (volgens Strava).

Het beginpunt van de snelfietsroute was even zoeken ivm de reconstructie van de N325 ten noorden van de Waalbrug. Het eindpunt lag 16 km verder op de Nelson Mandelabrug in Arnhem. Het speciale teken op het asfalt dat de snelfietsroute markeert heb nergens gezien, maar dit merkteken heb je ook niet nodig om de snefietsroute te herkennen. Je merkt het direct als je op de snelfietsroute fietst: Mooi breed rood asfalt en borden met "Fietsstraat, auto te gast". Inderdaad zijn wel auto's toegestaan op dit snelfietspad, maar die zijn te gast. Hoe dit wettelijk is geregeld, is mij niet duidelijk. Het is ook verwarrend dat op sommige stukken het asfalt niet rood maar zwart is; zouden daar weer andere regels gelden? Na 6,5 km lekker doorfietsen op superasfalt hield het snelfietspad plotsklaps op voor een bouwhek. Een geweldig fietspad, maar 't is helaas nog niet af.

En wat heeft dat gekost?
Ik ben benieuwd of de bloglezers enig idee hebben van de kosten van dit mooie fietspad. Vul daarom de quiz in rechtsboven op dit blog. Begin week 48 maak ik de uitslag bekend.
Een fantastisch fietspad, maar helaas 't is nog niet af

Nieuw fenomeen: V-check

Vandaag heb ik bij de sportschool een V-check ondergaan. Ik had mij voorbereid op een intensieve, fysieke inspanning, maar die V-check verliep geheel anders...


Verbonden met 6 elektroden
Voetelektroden
Het magische apparaat V-check staat voor "vitality check". Dan verwacht je toch wel dat je op een ergometer wordt gezet met zuurstofmasker, hartslagmeter en vermogensmeter. En dat je toch wel minstens een submaximaaltest wordt geacht uit te voeren. Maar nee hoor; niets van dat alles. Ik kon mijn gewone burgerkleding aanhouden. Wel moest ik schoenen en sokken uitdoen om mijn blote voeten op voetelektroden te plaatsen. Verder in elke hand nog een elektrode en een hoofdband om, waarin zich ook twee elektroden bevonden. Het magische V-check apparaat mat via de elektroden vervolgens gedurende 8 minuten wat er zich allemaal in mijn lichaam afspeelde. Op basis van de meetgegevens stelde de computer een persoonlijk V-check rapport op. Daarin stond een aantal bevindingen en aanbevelingen. Veel daarvan waren wel gemeenplaatsen of pseudo-wetenschappelijke orakeltaal, zoals:

"Ook kan de versterkte weefselverzuring leiden tot demineralisatie van de botten, wanneer het lichaam het zuur-base evenwicht tracht te herstellen , door het vrijmaken van basen (mineralen) uit de botmatrix" 

"Wat je ook doet [] de training moet altijd gestructureerd, planmatig en veilig zijn. V-check geeft je daarom feedback over je energiereserves en dynamiek (oftewel: het vermogen deze energiereserves aan te spreken)" 

Gelukkig werd het rapport in een persoonlijk gesprek toegelicht door een deskundige van de sportschool. Deze V-check werd mij als nieuw lid van de sportschool gratis aangeboden, maar kost normaal € 129. Wie het ook eens wil ondergaan, surfe naar www.vcheck.nl

To LOL or not to LOL, that's the question

Vandaag had ik mij ingeschreven voor de Tweede Herfsttoer van Zutphense ligfietsclub LOL. Dat bleek niet zo'n goed idee getuige de barre weersvoorspellingen...


"Het Volkshuis", vast vertrekpunt van LOL Om 07:45 ging de wekker af. Het is namelijk 2 uur ligfietsen vanaf mijn domicilie naar het vaste vertrekpunt van LOL. Ik hoorde de regen op het dak kletteren. Ik raadpleegde gauw even de weersverwachting op Internet:

Toch een goede beslissing om thuis te blijven "Buien met onweer, windkracht 5 tot 6, hagel en windstoten". Ik besloot mij nog maar even om te draaien in mijn bed en Casper (de LOL-coördinator) te SMS-en dat hij niet hoefde te rekenen op de aanwezigheid van Bocycle. Later vernam ik van Casper dat de liggers het tijdens de LOL-tocht wel hebben drooggehouden, maar dat ieders thuisreis nu niet bepaald onder ideale weersomstandigheden heeft plaatsgevonden. Ook boven mijn domicilie onweerde het 's middags heftig. 't Is toch een goede beslissing geweest om thuis te blijven.

Op de volgende links kun je lezen wat de LOL-deelnemers allemaal hebben meegemaakt tijdens hun barre Tweede Herfsttoer 2013 (LOL staat overigens voor Lekker Ongebonden Liggen):

• blog van Casper Jansen 
• blog van Edwin van den Berg
• blog van roeifietser Wim
• Google Plus site van Marc

Bocycle racet LEL2013

Vandaag heb ik de LEL2013 gereden. Dit is een tijdrit van Lelystad naar Enkhuizen en weer terug. Er deden 27 ligfietsers en (jawel je leest het goed) 1 racefietser aan mee...


Fiets fietsklaar maken
Elektronische tijdwaarneming
In de rij; klaar voor de start
Persoonlijk record
Wereldsnelheidsrecordhouder
Sebastiaan Bowier "
"Drie, twee, één, GO!!!" Wat is LEL?
De LEL is een tijdrit over de Houtribdijk van Lelystad naar Enkhuizen en weer terug. Deze fietsrit wordt elk jaar in oktober georganiseerd door de Nederlandse Ligfietsvereniging. Dit jaar waren er 28 deelnemers: 20 velomobielen, 7 open ligfietsen en 1 racefiets. Jawel ook "normale" racefietsen kunnen meedoen aan dit evenement; de officiële naam van de ligfietsvereniging luidt immers Nederlandse Vereniging van Human Powered Vehicles (de NVHPV). De berijder van de racefies was Pieter Sijbrandij, de zoon van Ymte. Ymte is één van de twee oprichters van Velomobiel.nl, de fabrikant van de wereldberoemde Quest.

Fietsklaar maken
Toen ik met mijn supporters Tilly en dochter Petra bij de start verscheen, begon ik direct met het rijklaar maken van mijn Challenge Fujin SL2. Zo moest onder andere de voorbuis iets in het frame geschoven worden; in de loop der tijd is deze er door de kracht op de trappers een stuk uitgewrikt. Dit was echter geen goed idee; ik had al direct na de start pijnlijke knieën en hamstrings. Ik had beter een ander moment voor deze bijstelling kunnen kiezen, dan zo vlak voor deze belangrijke race.

Weer en hartslag
Ook kon ik mijn hartslag nauwelijks boven de 160 bpm krijgen; de gemiddelde hartslag bleek bij de finish 152bpm te zijn geweest. En dat, terwijl ik in 2012 nog 162bpm scoorde en in 2011 (mijn eerste LEL) 165bpm. In de buurt bij Enkhuizen begon het te regenen; later fietste ik door hagel en onweer. De hele terugweg had ik tegenwind (ZW4). Kortom, geen ideale omstandigheden om een goede tijd neer te zetten. Toch viel het resultaat, ondanks de zere knieën/dijen, de lage hartslag, het weer en de wind mee: 1 uur, 32 minuten en 50 seconden. Dit is de beste tijd van de 3 keer dat ik de LEL gefietst heb.

VIPs
Op deze LEL waren een aantal VIP's die in september in Battle Mountain in de VS om het wereldsnelheidsrecord hebben gestreden: Sebastiaan Bowier, David Wielemaker en Ellen van Vugt. Sebastiaan heeft het record sinds september op zijn naam staan; hij fietste 133,78 km/h.

Ligfiets achter auto
En ik heb dit keer de ligfiets wederom op de fietsdrager vervoerd. Dit keer niet horizontaal, maar schuin omhoog. In een vorig blogbericht meldde ik dat in horizontale positie de ligfiets aan beide kanten circa 18 cm uitsteekt (maximaal 20 cm aan beide zijden is toegestaan). In de schuine positie is de fiets circa 28 cm minder "breed". Dat rijdt toch en stuk prettiger.


Zo op fietsdrager 28cm minder "breed"


Uitslag LEL2013


In gesprek met de sympatieke Olaf Volgend jaar LEL2014?
Ondanks het persoonlijke record, was de uitslag niet om over naar huis te "bloggen"; van de open liggers ben ik op één na als laatste geëindigd. Maar dat belet mij niet om volgend jaar weer mee te doen. Het is de gezelligheid en ongedwongen sfeer die het zo leuk maakt om aan deze straatrace deel te nemen. Chapeau voor de vrijwilligers van de NVHPV die dit evenement hebben georganiseerd.


...hier nog vrolijk (foto Marloes Dries)
Hier helemaal stuk... (foto Marloes Dries)

Een enkele lichte bui is niet uit te sluiten

"Een enkele lichte bui is niet uit te sluiten", zo luidde het weerbericht voor het oosten van het land. En inderdaad deze weersvoorspelling was helemaal juist; ik werd zondag geconfronteerd met slechts één lichte bui. Helaas duurde die bui wel 6 uur...

Mooi-weer-visioenen
Toen ik zaterdag deze weersvoorspelling voor zondag hoorde was het plan snel gemaakt. Na een koffie-/verjaardagsvisite in Epe zou ik de terugtocht per ligfiets afleggen. Zo'n weerbericht verwekt bij mij namelijk mooi-weer-visioenen. Zondagochtend was de buienradar echter al aanmerkelijk minder optimistisch. Toch heb ik de fiets in de auto meegenomen, want het oosten van het land zou volgens de weersvoorspellers toch wel enigszins worden "ontzien".


Reparatie in de "niet uit te sluiten lichte regenbui" Schoenplaatreparatie
In Epe keek ik geregeld uit het raam of de regen inmiddels al was gestopt. Om 14:15 uur leek dat het geval dus fietstenue aan en gauw er van door. Al snel bleek het klikpedaal van de rechterschoen niet vast te blijven zitten. De oorzaak lag bij mijzelf; ik had namelijk op advies van de spinningtrainer de schoenplaatjes meer naar de achterkant van de schoen versteld. Daarbij heb ik het rechterplaatje helemaal losgeschroefd, om het systeem moddervrij te kunnen maken. Bij het monteren heb ik het plaatje kennelijk 180 gedraaid. In de "niet uit te sluiten lichte regenbui" heb ik het plaatje weer omgedraaid.


Door en door nat en verkleumd... Nog wat meegemaakt?
Veel heb ik onderweg niet meegemaakt. En ik heb ook geen seconde van deze tocht genoten. Door en door nat en verkleumd kwam ik na 70km thuis; het leken wel 140km. Maar deze kilometers waarin ik lange "Strecken" met een hartslag van 165 bpm (87% van de maximale hartslag) heb gereden, zijn wel een mooie training voor de LEL2013. Deze ligfietsrace van Lelystad naar Enkuizen en weer terug, staat komende zondag 20 oktober op het programma.

Terug naar de IJzertijd en ik heb een Wiglo gezien

Zaterdag 28 september fietste ik in goed gezelschap (ligfietsclub "Mooi Bennekom") terug naar de IJzertijd, Een week later passeerde ik op weg naar Duitsland een Wiglo. Wat zou dat kunnen zijn...


Valleikanaal
Onwillige schapen Valleikanaal
De trekker van "Mooi Bennekom", Bert Hardeman, had voor deze tocht als startpunt NS-station Veenendaal-De Klomp uitgekozen (ipv Bennekom). Dat betekende voor deze Bocycle dat hij op deze vrije zaterdag wel heel erg vroeg zijn bed uit moest om die 29 km van zijn huis naar de start af te leggen. Maar de heenweg langs het Valleikanaal vanaf Rhenen maakte dit ongemak meer dan goed.


IJzertijdboerderij
Mooi Bennekom terug in de ijzertijd
Gevaarlijke paarden IJzertijd
Bij het verzamelpunt verschenen 6 ligfietsers: twee velomobielen, drie trikes en een open ligfiets. De velomobilisten kende ik van mijn tochten met Liggend Arnhem, een leuk wederzien. Bert, die ons al een keer had leren kennismaken met de Grebbelinie, had ook dit maal een educatief hoogtepuntje in petto. Namelijk een bezoek aan een boerderij uit de IJzertijd (zo'n 800 jaar voor Christus) op het Wekeromse Zand. Na een recuperatiestop bij De Mossel (met uiteraard koffie en appelgebak) volgde de laatste etappe, terug naar De Klomp. Op de Ginkelse Heide had ik een lekke achterband, de derde in een week. En dat, terwijl ik speciaal voor de beklimming van de Col d'Aubisque, nieuwe binnen- en buitenbanden om de velgen had gelegd. Mede dankzij de grote belangstelling van passerende toeschouwers (waaronder een enthousiaste West Highland White Terrier (een Westie dus, zie foto)), had ik binnen een kwartiertje weer een harde achterband en kon het gezelschap weer verder. Bij De Klomp ging ieder zijns weegs. Dat betekende voor mij nog 29 km voor de thuisreis. Totaal vandaag 116 km afgelegd.
Goed gezelschap
Workshop op locatie door Atelier ByDo
Veel belangstelling





Workshop Atelier ByDo
En zaterdag 5 oktober heb ik, per ligfiets, een bezoekje gebracht aan de tentoonstelling van Marin Patchwork in Westendorp, alwaar dochter Do met haar Atelier ByDo workshops gaf.


de BOL De BOL
Onderweg passeerde ik wandelgezelschap de BOL. De BOL staat voor de Bemmelse Organisatie Ladies. Deze wandelclub organiseerde op 5 oktober de Middeleeuwse wandeltocht. Zo maak je toch telkens wat mee onderweg op de fiets.

Dit is nou De Wiglo
Wiglo
Langs de Oude Rijn bij Herwen zag ik een wel heel bijzonder bouwsel: De Wiglo. Dit is een samenvoeging van de woorden Wilg en Iglo. Een Wiglo is dus een iglo van wilgentakken. Maar waarvoor de wiglo dient is mij een raadsel; dit werd niet vermeld op het bord dat erbij stond.


Voet van de Eltenberg
Profiel van de Eltenberg
Goedkope brandstof in Duitsland
Poseren op de pont bij Doesburg Duitsland
Op weg naar Westendorp heb ik ook nog even Elten aangedaan voor de beklimming van de Eltenberg (gemiddeld stijgingspercentage 4,0% met als piek 8%). Ook de Peeskesweg bij 's Heerenberg kon ik niet onbeklommen laten (gemiddeld 2,9%; piek 6%).

Hieronder staan nog wat sfeerfoto's van dit interessante uitstapje van 151 km en 500 hoogtemeters.

Dit bord passeren is linke soep

Lunch met Atelier ByDo
Ochtend-Rijn bij Driel