BoCycle

BoCycle

vrijdag 27 april 2012

Gebroken pols bij training

Zondag was er weer een gemeenschappelijke training van alle sportende deelnemers aan het committed power project. Een dag met veel (in)spanning...

Trainingsinspiratie
De training begon in pannekoekenhuis Bergzicht in Woudenberg. Ega Tilly had mij hier met mijn fiets per auto naar toe gebracht. Rob Harmeling wist de (lig)fietsers weer met een enthousiasmerend trainingsbetoog te inspireren. Hij vertelde dat er veel methodes zijn om de juiste hartslagtrainingsgebieden te bepalen. Volgens de "preciezen" is het bepalen van hartslagzones als percentage van de maximum hartslag wel erg grof. Eigenlijk moet je de aërobe en de anaërobe drempel bepalen en het gebied daartussen verdelen in de drie duurtrainingszones: D1, D2 en D3. Maar, zo verkondigde Rob, de grove methode voldoet ook prima, tenzij je op topniveau de laatste procenten uit je lichaam probeert te halen. Verschillende (medisch) deskundigen had hij hierop bevraagd.

Nog een ligfiets
Maar genoeg theorie. 't Werd tijd voor de praktijk. Op weg naar de ligfiets werd ik begroet door Dick, die ik van ligfietsclub "Liggend Arnhem" ken. Hij mocht deze dag met zijn ligfiets voor een keertje meetrainen. Daarmee verdubbelde het aantal ligfietsdeelnemers. Als deze trend doorzet, beklimt in september de helft van de bikers "Le Grand Ballon" op een ligfiets.

Heuvel op, heuvel af
Na een tocht over de Utrechste heuvelrug volgde een hartslagtest. Een 5% stijle heuvel van 1,6km lang moest drie keer beklommen worden. De eerste keer met 80% van de maximale hartslag en daarna met 90%. De laatste beklimming moest alles worden gegeven zodat de hartslag tot het maximum zou stijgen. Op deze manier kon iedereen zijn maximale hartslag bepalen en dus ook de trainingszones. Dat sommige fietsers wel heel erg ver in deze maximale krachtsinspanning zijn gegaan, toont de film. Maar let op de film bevat beelden die niet geschikt zijn voor kijkers met een zwakke maag.


Polsbreuk
Terug in het pannenkoekenhuis vernam ik dat één van mijn collega's met zijn racefiets ten val was gekomen. Later hoorde ik dat hij zijn pols had gebroken. Een nare afsluiting van deze inspirerende en gezellige trainingsdag. Mij restten nog 43km naar huis (in hartslaggebied D1) door o.a. een prachtig rivierengebied. Het totaal aantal gefietste kilometers op deze zondag bedroeg precies 100.

donderdag 19 april 2012

Mysterieus recuperatiemiddel

Vandaag heb ik een dagje ongepland verlof genomen. Dat heb ik deels nuttig besteed met een trainingsrondje naar de Grebbeberg in Rhenen. Lees in dit blogbericht of me dat is gelukt in hartslagzone D1. En... over een mysterieus recuperatiemiddel van slager Bor.

Trainingsschema
Het trainingsschema van Rob zit goed in elkaar. Het gaat niet alleen om het trainen in de lage hartslagzone D1 (hartslag tussen 60% en 70% van de maximale hartslag), waarmee je een stevige basisconditie opbouwt. Ook moet met een lage cadans (50 tot 60 trapasomwentelingen per minuut) gefietst worden, waardoor je veel kracht moet zetten en sterke spieren ontwikkelt.

Met de hartslagmeter kun je de hartslag prima binnen de gewenste grenzen houden. De juiste cadans houd je aan door het goede verzet te kiezen. En de snelheid volgt dan vanzelf: met tegenwind ga je wat langzamer en met wind mee ga je snel. Zo heb ik dus vandaag een klein rondje van 47 km gefietst. De Grebbeberg beklimmende vergat ik overigens subiet de wijze lessen van Rob; de hartslag steeg naar 93% van de maximale hartslag en ik ging met een gangetje van 16km/h omhoog. Maar voorts heb ik mij netjes aan het trainingsschema gehouden.


Slager Bor
Op de terugweg kwam ik langs slager Bor in Opheusden, één van de beste slagers uit de omgeving. Hij had superverse grilworst (hij was nog warm) in de reclame. Daar heb ik een stevig stuk van ingeslagen. En thuis, nog warm, direct aan stukken gesneden en verorberd. Een fantastisch recuperatiemiddel.

zaterdag 14 april 2012

Bocycle snelste ligfietstijd op Tour de Haute Veluwe

Ja beste blogvolgers, Bocycle heeft woord gehouden en de "Tour de Haute Veluwe" per ligfiets afgelegd. En hij heeft daarbij de snelste ligfietstijd neergezet...

Tour de wat???
De Tour de Haute Veluwe kent vier afstanden: 75km (350), 110km (600), 115km (800) en 150km (1050). Tussen haakjes zijn de hoogtemeters aangegeven, waaruit is af te lezen dat deze toertocht terecht de naam "Tour de Haute Veluwe" heeft gekregen. Ik heb de 110km tocht gereden en daarmee de Posbank, waarover de 115km en de 150km tochten voeren, letterlijk links laten liggen. Die 110km en 600 hoogtemeters leken mij, net hersteld van een stevige griep, zwaar genoeg in deze beginfase van de training.

Een "bewogen" snelheid
Ik heb de "Tour" met een gemiddelde bewogen snelheid 26,0km/h gereden. Dat doe je niet in hartslaggebied D1 (60%-70% van de maximum hartslag), die Rob Harmeling ons voor de eerste trainingsmaanden had opgelegd. Gelukkig had hij ons voor toertochten en races dispensatie gegeven. Ik heb dan ook vrijwel continu tussen 80 en 85% van de max hartslag gefietst.

Gelegenheidspeleton
Na zo'n 30km werd ik ingehaald door een gelegenheidspeleton. Ik haakte snel aan en dat scheelde enorm in het vermogen dat mijn lijf moest leveren (volgens wetenschappelijk onderzoek zelfs 34%). Diverse fietsers hadden al eerder aangehaakt in dit gelegenheidspeleton; er reden twee Amsterdammers mee en een racer die traint voor de Alpe d'HuZes. In de heuvels rond Oosterbeek kon ik het niet nalaten helemaal los te gaan. Ik racete ploeterende bukfietsers op de Italiaanse weg voorbij met een hartslag die opliep tot bij 99% van mijn maximum. Hieronder zijn alle gegevens te lezen van deze 110km "Tour de Haute Veluwe" en zijn 600 hoogtemeters. .
Dijpijn
Die hoge hartslag (en grote krachtsinspanning) bleef niet ongestraft. Bij de lange, flauwe klim bij radio Kootwijk begonnen mijn rechter dijbeen en -bil behoorlijk pijn te doen. De pijn werd steeds erger en ik vreesde zelfs op te moeten geven. Ik wilde echter in ieder geval controlepost Hoenderlo bereiken. Wellicht dat de cappucino en appelgebak van bakkerij vd Poel voldoende herstel zouden geven om ook de laatste etappe te volbrengen.

Bij de controlepost zag ik nog bekenden uit het fietscircuit. Deze ontmoeting moest natuurlijk vereeuwigd worden. Na nog gezellig te hebben bijgepraat moesten deze fietsbikkels weer verder. Ik riep hen nog na:"Fiets maar lekker door, ik haal jullie zo wel weer in".

Recuperatie
Maar nu eerst ter recuperatie naar bakkerij vd Poel. Daar zag ik tot mijn schrik dat mijn normale bril zich niet in de brillenkoker bevond. Deze had ik waarschijnlijk op het vertrekpunt "Manege zonder drempels" laten liggen.
Een telefoontje naar de manege leerde mij dat de bril niet was gevonden. Wat nu? Ik besloot snel af te rekenen en mij naar de manege te spoeden. Toen ging de telefoon en vernam ik dat de bril inmiddels was gevonden. Of het door vd Poels lekkernijen kwam of door het goede brillennieuws weet ik niet, maar toen ik weer op de fiets ging liggen, was de dijbeenpijn nagenoeg verdwenen. Ik fietste weer met het grootste gemak in het hoge hartslaggebied.

Goed doel
Toen ik op de manege in Bennekom arriveerde stond ega Tilly mij toe te juichen. Dat was een leuke verrassing. Samen hebben we de bril (die gelukkig onbeschadigd was) opgehaald en nog een kopje koffie gedronken. En we hebben een mooie donatie gedaan aan gastheer en tevens goed doel "manege zonder drempels". Thuis voelde ik mijn spieren en dijbeengewrichten goed; het gevoel dat je wat gepresteerd hebt (toch leuker dan sukkelen in hartslaggebied D1). En ik heb het ligfietsfront goed verdedigd als de snelste en enige ligfiets met een bewogen gemiddelde van 26km/h.

maandag 9 april 2012

Hoe zo beste appelflappenbakker?

In mij vorige blogbericht vertelde ik dat ik op weg was naar de beste appelflappenbakker van de Veluwe. Maar voor het beste appelgebak moet je toch beslist elders wezen. Althans dat vernam ik uit betrouwbare bron op het Paastreffen....

Help, ik word ingehaald!!!
Voordat ik verder uitwijd over het in de kop van dit bericht aangekondigde gastronomische onderwerp, nog een opmerkelijke ervaring die op de heenweg opdeed. Ik werd in de buurt van Heelsum namelijk steeds maar ingehaald door racefietsers. Dat ik werd ingehaald is niet zo verwonderlijk, aangezien ik trouw in het door onze trainer opgelegde hartslaggebied D1 trainde. Wel verbaasde het mij dat het zoveel racefietsers waren, veel meer dan ik normaal op een koude zaterdagmiddag zie. In Heelsum werd duidelijk waarom... Daar stond een controlepost van de Toerklassieker Veenendaal-Veenendaal. Deze werd dit jaar voor de 8ste keer verreden door ruim 3600 deelnemers. Daar was ik dus onbewust midden in terecht gekomen. Volgende week als ik de 16e Tour de Haute Veluwe fiets zal het wel een stuk rustiger zijn; vorig jaar kende deze tocht 664 deelnemers.

De appelflappenkwestie
Maar dan nu de appelflappenkwestie. Op het Paastreffen in Harskamp vertelde Marloes niet alleen enthousiast over haar nieuwe carbon roeifiets. Zij wees mij tevens de weg naar het etablissement waar het beste appelgebak van de Veluwe wordt geserveerd en dat is (volgens Marloes) Boshuis Drie . Grote stukken, vers uit eigen oven met lekkere slagroom. Deze boude uitspraak van Marloes zal zeker door mij empirisch getoetst worden. Dit boshuis is 43km fietsen vanaf mijn huis (en ook toevallig 43km vanaf het centrum van Zutphen, het vertrekpunt van ligfietsclub LOL Zutphen), dus dat is prima te doen. En om het gastronomische onderzoek helemaal wetenschappelijk verantwoord uit te voeren, kan ik op de terugweg mooi de beste appelflappenbakker van de Veluwe(bakkerij Schuiteman in Garderen) aandoen. Beste bloglezers, ik kom hierop terug.

zaterdag 7 april 2012

Bocycle rijdt Tour de Haute Veluwe

Op 14 april wordt de Tour de Haute Veluwe voor de 16de keer gereden. Dit is de eerste officiële ntfu toertocht waar Bocycle aan mee doet...

De beste appelflappenbakker van de Veluwe
Maar laat mij jullie eerst vertellen waar mijn trouwe ligfiets mij vandaag gebracht heeft. En dat is....de beste appelflappenbakker van de Veluwe "Schuiteman" uit Garderen. Een tocht van 101km met een fantastische tussenstop in Garderen. De bakker heeft een gezellig koffiehoek, waar je kunt genieten van wat je uit de vitrine hebt kunnen kiezen.
Helaas was de Apfelstrudel van de befaamde "Koffie met Apfelstrudel + slagroom" (zie bord achter mij op de foto) uitverkocht en moest ik mij "behelpen" met een appelflap en een aardbeiengebakje. Dat was bepaald geen straf kan ik je verzekeren. Ik kan bakker Schuiteman uit Garderen dan ook van harte aanbevelen als tussenstop voor ligfietstochten.



Q-koorts
De weg naar dit Walhalla voerde langs de schaapskooi op de Ginkelse heide. De Q-koorts waarschuwing was nog steeds van kracht. Toen ik daar even stopte keek een meisje van een jaar of 6 minutenlang bewonderend naar mijn ligfiets. Toen zei ze: "Ik heb een fiets en een step en ik rijd paard". Wat moet je dan nog zeggen als eenvoudige ligfietser?

Paastreffen
Vervolgens leidde de route langs Harskamp en daar passeerde mij een Alleweder (een velomobiel, je weet wel zo'n banaan). Ik groette de berijder vriendelijk en vervolgde mijn weg. De velomobilist draaide de camping op. Even later viel bij mij het kwartje...ligfiets...Harskamp...Pasen? Ik realiseerde mij dat hier het jaarlijkse Paastreffen van de Nederlandse ligfietsvereniging plaatsvindt. Ik besloot dan ook om te keren en mijn ligfietsgenoten op de camping in Harskamp een bezoekje te brengen.


Daar sprak ik Marloes, die net een week daarvoor een nieuwe roeifiets had opgehaald bij Rowingbike.com in Middelburg. Marloes was heel enthousiast over haar Carbon THYS 209. Wim heeft hier op zijn blog ook al over bericht.

Na nog wat andere enthousiaste Paastreffers gesproken te hebben, vervolgde ik mijn weg richting de beste appelflappenbakker van de Veluwe. Onderweg daalde de temperatuur tot 5,3 °C en het begon zelfs te hagelen. Helemaal verkleumd kwam ik bij Schuiteman aan. Dank zij de aardige bediening en de voortreffelijke koffie met bijlagen was ik snel weer hersteld. Met de noordenwind in de rug kon ik de 50km thuiswaarts weer aan.

De Tour de Haute Veluwe
Deze 101km afzien was een goede voorbereiding voor zaterdag 14 april. Want dan rijd ik de Tour de Haute Veluwe. Deze toertocht kent vier afstanden 80, 110, 115 en 150km. De laatste twee afstanden gaan over de Posbank en kennen zo'n 855 hoogtemeters. Ik fiets de 110km, meer dan genoeg voor deze beginfase van mijn trainingsprogramma en net hersteld van een stevige griep. Een live verslag van mijn verrichtingen kun je volgen op twitter.

Ik heb deze toertocht gevonden op de website allefietstochten.nl. Hier kun je vrijwel alle fietstochten in Nederland en België vinden. Ook de Amstel Goldrace staat ertussen, die overigens op deze zelfde veertiende april wordt gereden.

maandag 2 april 2012

Tip voor een leuk wieleruitje

Tip voor de komende maandagavonden: de VCK Wielerklassiekers in het Vlaams Cultureel Kwartier in Nijmegen....

De website VCK Wielerklassiekers belooft: "Drie avonden lang genieten van (ex)wielrenners, wielerauteurs, muziek, voordrachten en spel. Dat zijn de VCK Wielerklassiekers! De avonden worden georganiseerd naar aanleiding van de daags ervoor verreden voorjaarsklassiekers: de Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix en de Amstel Gold Race. Dit jaar zijn de VCK Wielerklassiekers op maandag 2, 9 en 16 april!"

Bocycle gaat op 16 april als de Amstel Goldrace op het programma staat in dit minitheater. Die heb ik tenslotte vorig jaar ook (deels) nagereden. Klik op de website VCK Wielerklassiekers voor meer informatie...