Zaterdag 10 maart vond de eerste gemeenschappelijke training van het Committed Power sportprogramma plaats. De leiding was in handen van ex-wielerprof Rob Harmeling en zijn staf...
Committed wat???
Tja bloglezers, die training voor "Le Grand Ballon" in de Vogezen, doe ik niet alleen, maar met een groot aantal collega's. Het is een initiatief van mijn werkgever, die dit sportprogramma "Committed Power" heeft genoemd. Klik op Committed Power voor meer informatie over dit sportieve gebeuren.
Rob Harmeling aan het woord
Na de koffie en cake en de opening door één van de directeuren, kregen de bikers een inspirerende presentatie van Rob Harmeling. Hij wist boeiend te vertellen over het trainingsprogramma dat ons allemaal moet klaarstomen voor de beklimming van "Le Grand Ballon". Hij herhaalde het principe van supercompensatie (zie een eerder bericht hierover), dat de basis is van het verbeteren van de conditie.
Komende maand D1
Rob onderscheidde vijf hartslaggebieden (zie afbeelding hieronder). Hij drukte ons op het hart om de komende maand alleen in het D1-gebied (tussen de 60% en 70% van de maximale hartslag) te trainen. "Maak je niet druk als je voorbijgeraced wordt, fingeer desnoods dat je een lekke band hebt, maar zorg ervoor dat je hartslag onder de 70% van het maximum blijft", zo oreerde Rob.
"En doe deze training bij voorkeur drie keer per week. Drie korte trainingen geven een beter resultaat dan één lange. Op deze manier bouw je veel sneller je conditie op, dan wanneer je elke training het snot voor de ogen fietst." Meer over hartslagzones en supercompensatie vind je op www.zitvlees.nl.
De theorie en de praktijk
Daarna zou de trainingstheorie in praktijk gebracht worden in een rit van 34 km in de omgeving van Doorwerth. Nou dat ging bij het eerste heuveltje al de mist in. Mijn hartslag ging to boven de 80%. Later bij de Boersberg met een stijgingspercentage van 10% liep mijn hartslag op tot 95%. En ik was niet de enige die de zo plechtig voorgenomen trainingszone geregeld verliet. Rob Harmeling vertelde ook dat daarom de meeste wielrenners tegenwoordig in hun eentje trainen. Alleen trainend kan men zich veel beter aan zijn trainingsschema houden.
Modderdouche
Gezellig was de trainingstocht wel. Halverwege begon het te regenen. Ik kreeg een modderdouche van de spatbordloze racefiets voor mij. En mijn achterzijde werd gezandstraald door mijn eigen spatbordloze achterwiel. Een collega heeft foto's gemaakt die laten zien hoe ik er uitzag na afloop (gemaakt met mobiele telefoon en daarom helaas van matige kwaliteit).
Reparatie forenzenfiets
In mijn vorige blogbericht schreef ik dat ik vrijdag in botsing was gekomen met een onoplettende fietser. De binnenste tandwielbeschermer was lelijk verbogen. Na een uurtje sleutelen zondagmiddag in de zon is mijn forenzenligfiets weer helemaal in orde. De tandwielbeschermer heeft nog wel een klein slagje, maar dat mag de ligfietspret niet drukken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten