BoCycle

BoCycle

zondag 29 mei 2011

Trainingsweekend Willingen Sauerland 79km

Dit weekend was er een trainingsweekend in Willingen Sauerland met het complete Committed Power team. Mogelijk krijgt mijn ligfietsavontuur op weg naar de "Col de Joux Plane" hierdoor een drastische wending. Houd mijn blog in de gaten, want later deze week volgt "Willingen the full story".

maandag 23 mei 2011

Sallandse Heuvelrug 97km

Zaterdag heb ik de Holterberg in Overijssel beklommen. Een onschuldig Roodkapje vergeleken met de grenslandklassieker die ik de week daarvoor heb gefietst. Toch heb ik weer een paar vermeldenswaardige dingen meegemaakt....

Op www.gpstrack.nl had ik twee tracks gevonden. De eerste was een toeristische route over smalle, fietspaden met gravel. Zeer geschikt om de banden op lek te rijden. Tot mijn verrassing bleven mijn banden hard.

Ook waren er stukken over mul zand, waarop je met een ligfiets moeilijk overeind blijft. Ik ging dan ook twee keer onderuit, zonder daarbij gewond te raken hoor.

Indrukwekkend was het monument ter nagedachtenis aan het Rijkswerkkamp Twilhaar uit de periode 1940-1947. Klik op de gekleurde tekst voor meer informatie.

De tweede route was een echte raceroute over asfalt. Daarna ben ik naar vrienden in Hengelo gefietst. Het klimmen stelde niet zoveel voor; circa 240 hoogtemeters.

Onderweg naar Hengelo kwam ik de beroemde Quest met Esher tekening op de romp tegen. De coureur Paulus zwaaide mij uitbundig gedag. Ook kwam ik een paar nieuwsgierige stieren tegen, die mij vol belangstelling observeerden.

Ook heb ik weer genoten van het prachtige Twentse landschap.

Na afloop werd er uiteraard weer een lekker 0% biertje genuttigd ter bevordering van de recuperatie.

Resumerend was dit een prima trainingsdagje. Op de 9 km lange Nijverdalsebergweg ben ik met een gemiddelde snelheid van 30km/h de Holterberg overgeligfietst. Ook de rest van de 97km heb ik een hoge snelheid aan kunnen houden. De hartslag heb ik niet gemeten.

Overigens heb ik donderdag 19 mei ook nog een klimrondje Doorwerth (30km) geligfietst.

dinsdag 17 mei 2011

Grenslandklassieker 100km virtueel nafietsen

Hieronder zie je de 100km route van de Grenslandklassieker die het "Committed Power" team heeft gefietst. Hiermee kun je heel veel leuke dingen doen.....

1> Je kunt zelf de route nafietsen door op het bergprofiel onderin de kaart met de muis te bewegen.
2> Klik je op "Route description on bikemap.net" onderin het kaartje dan zie je de route op de website van bikemap. Daar kun je de route als GPX-track downloaden voor je Garmin fietsnavigator.
3> Je kunt het track ook in Google Earth bekijken. Je kunt dan zelfs de tocht vanuit de lucht navliegen alsof je in een vliegtuig zit.

Heb je hulp nodig stuur dan een e-mailtje naar bocycle@bocycle.nl. Met dank aan collega Johan die het tracklog heeft opgenomen.

Fiets route 978730 - powered by Bikemap 

maandag 16 mei 2011

Grenslandklassieker 100km volbracht; the full story

Tja beste bloglezers...Jullie wisten al dat ik in september de Col de Joux Plane ga beklimmen. Dat doe ik niet alleen, maar met zo'n 150 collega's. Vandaag was de tweede gemeenschappelijke training: "De ISAAC Grenslandklassieker". Lees gauw verder hoe dit mij als enige ligfietser is vergaan tussen alle racefietsgeweld...

Het sportprogramma
In 2005 startte mijn werkgever een initiatief om medewerkers te stimuleren meer te sporten en te bewegen. Met een intensief trainingsprogramma worden de deelnemers klaargestoomd voor het einddoel. Er zijn vier programma's waarvoor men zich kan inschrijven: hardlopen, wielrennen, schaatsen of nordic walking. Voor de wielrenners is het einddoel dit jaar "de beklimming van de Col de Joux Plane". Het sportprogramma heet "Committed Power" en is razend populair: er doen zo’n 600 sporters mee waarvan 150 wielrenners.


De Grenslandklassieker
Om 08:30 stond de koffie met echte Limburgse vlaai klaar in een restaurant vlak bij het startpunt in Geleen. De dag werd geopend door de directeur van ons bedrijf en Rob Harmelink. Indachtig de in de Giro d'Italia verongelukte Wouter Weylandts, adviseerde Rob de renners indringend: "Bij het klimmen laat je zien wat je kan, maar afdalen doe je rustig".

Om 09:00 vertrok de 145km ploeg waarvoor ik mij had ingeschreven. Al na enkele kilometers misten de koprijders een afslag; de rest van de ploeg sloeg wel af. In alle verwarring werd niet opgemerkt dat ik juist op dat moment een lekke voorband kreeg (de zesde op mijn nieuwe ligfiets). Daar stond ik dan in mijn eentje. Nadat ik de binnenband vervangen had kwam team 2 (een 100km-ploeg van "Committed Power") langs. Met deze collega's heb ik de Grenslandklassieker verder gefietst; 100km en niet de 145km die oorspronkelijk de bedoeling was.

De Cauberg op
Niet onvermeld mag de Cauberg blijven (zie profiel). Deze berg ging ik enthousiast met 10km/h omhoog. Toen de hartslag opliep tot boven de 180 schakelde ik terug naar het op een na laagste verzet (voor 22T en achter 24T) en zakte de hartslag tot rond de 175 (de snelheid zakte uiteraard ook en wel tot circa 8 km/h). Daarmee heb ik zonder op de pedalen te hoeven gaan staan de top bereikt. Ik ben erg blij met het soepele mountainbike verzet dat ik op mijn ligfiets heb laten monteren.

Jolige bukfietsers
Na een gezellige 65km door het prachtige landschap arriveerde de ploeg op het drielandenpunt bij Vaals. Daar had de organisatie van deze klassieker een verzorgingspost ingericht. De bidons konden worden bijgetankt met sportdrank en energierijk voedsel kon worden ingenomen. Na een foto op het drielandenpunt, vertrok team 2 alweer.

Voordat ik mij op mijn ligfiets had geïnstalleerd was ik in de drukte mijn teamgenoten uit het oog verloren. "Geen probleem", dacht ik, "Ik volg gewoon de routebordjes en haal mijn collega's van team 2 wel in". Ik haakte nog aan bij twee jolige racefietsers die mij toesneerden: "Hangen die routebordjes niet te hoog voor jou; je zit zo laag op die ligfiets, haha". Toen ik hen even later in een stevige regenbui nota bene heuvelop voorbij racete kon ik het niet na laten te vragen: "gaat dat bergopfietsen nu makkelijk met zo'n bukfiets?". De zwoegende fietsers, kromgebogen over hun stuur, konden deze grap niet waarderen.

Ik ben mijn ploeggenoten kwijt
Maar koud en nat, begon ik te beseffen dat ik mijn ploeggenoten al lang ingehaald zou moeten hebben. Ik besloot af te stappen bij het tweede verzorgingspunt en te wachten tot fietsers in het Committed power tenue zouden langskomen. Na zo'n 10 minuten was dat het geval en kon ik aanhaken. Het bleek dat team 2 na het drielandenpunt een verkeerde kant was opgefietst, waardoor ik hen had gemist.

Bandenreparatie-instructie
Na in totaal 6 lekke banden voor team 2 en 100km konden konden we op het start/finishpunt genieten van een heerlijk pastabuffet. Wat de lekke banden betreft heeft ons team het er nog goed vanaf gebracht. Een collegateam had zelfs 12 lekke banden (gemiddeld 1 lekke band per teamlid, het dubbele van onze lekkebandenscore). De gemiddelde snelheid bedroeg 21,5 km/h.

Klimmen met de ligfiets?
De vraag die mij als ligfietser het meest gesteld wordt is wel: "Kun je wel klimmen met zo'n ligfiets?" Met de praktijkervaring van vandaag zou ik deze vraag moeten kunnen beantwoorden. Welnu, klimmen gaat prima met de ligfiets, maar ik heb wel moeten constateren dat mijn collega's met hun racefiets sneller omhoog klimmen dan ik. Dit is ook de ervaring van andere ligfietsers. Zo heeft Rogier Verberne zowel per ligfiets als met zijn racefiets de Alpe d'Huez beklommen. Hij stelde proefondervindelijk vast dat hij er met zijn ligfiets zo'n 12% langer over doet.

Er worden veel verklaringen gegeven voor dit fenomeen, waarvan ik er maar één plausibel vind en dat is de volgende. Ligfietsers kunnen met minder kracht toch snel fietsen, omdat de luchtweerstand veel lager is. Bergopwaarts gaat echter zo langzaam dat de luchtweerstand nauwelijks een rol speelt en dus de ligfietser zijn voordeel kwijt is. Met andere woorden ligfietsers zijn een beetje lui.

Dat klopt ook wel met mijn ervaring; ik kan met gemak met racefietsers meekomen, maar bergopwaarts moet ik toch afhaken en in mijn eigen langzamer tempo omhoog gaan. In de tweede helft van 100km Grenslandklassieker ging het mij makkelijker af om racefietsers bergopwaarts bij te houden of zelfs voorbij te fietsen. Misschien heb ik als ligfietser toch meer mijn krachten gespaard. Het laatste woord is hierover nog niet geschreven.....

zondag 15 mei 2011

Grenslandklassieker 100km volbracht

Vandaag heb ik ISAAC Grenslandklassieker gefietst met zo'n 100 collega's. Later deze week verschijnt een uitgebreid verslag van dit evenement, waarin je kunt lezen hoe het mij als ligfietser tussen alle racefietsgeweld is vergaan. Je kunt al wel vast kijken op mijn twitteraccount, waarop ik real time verslag heb gedaan van mijn verrichtingen.

vrijdag 13 mei 2011

Volg mij op twitter tijdens de Grenslandklassieker Geleen

Zondag (15 mei) fiets ik met alle bikers van het "Committed Power team" de ISAAC Grenslandklassieker. Dit is een belangrijk trainingsonderdeel op weg naar de "Col de Joux Plane" in Frankrijk die het team in september gaat beklimmen.

Ik heb mij ingeschreven voor de afstand van 145 km (en 1550 hoogtemeters). Mede gezien de sombere weersvoorspelling belooft dit een zware tocht te worden. Misschien kom ik zelfs in de verleiding om het doorsteekje te nemen van de 100 km. Zie mijn blogbericht van 30 april voor meer informatie over deze klassieker.

Om 08:30 vertrekken de teamleden die de 145 km en de kortere afstanden fietsen. Om 16:00 uur sluit het pastabuffet in Geleen, dus voor die tijd moet ik wel terug zijn. Dat is zo'n zeven uur voor 145 km ofwel een gemiddelde van 21 km/h. Dat is voor mij stevig doorfietsen. Je kunt mijn geploeter volgen via mijn twitteraccount. Zondag om 08:00 uur verschijnt mijn eerste tweet.

dinsdag 10 mei 2011

Referentieklim met teleurstellend resultaat

Op zondag 8 mei heb ik mijn maandelijkse referentieklim Beek-Ubbergen gereden om de vooruitgang in mijn conditie vast te stellen.

Ik kwam veel fietsers tegen bij het beklimmen van de Oude Holleweg in Beek-Ubbergen. Er bleken twee toertochten te worden gereden, namelijk de "Twan Poels Klimclassic" en de Toer en wielerclub Het Verzetje uit Bemmel had de "Omloop for the roses" uitgezet. Het resultaat van mijn geploeter tussen al dat racefietsgeweld was buitengewoon frustrerend. Ik werd door werkelijk alle "Twan Poels"- en "Omloop for the roses"-fietsers ingehaald, terwijl mijn hartslag opliep tot 176 bij een gemiddelde snelheid van 8 km/h. Dit is een slechter resultaat dan op 9 april. Heeft al dat trainen van mij dan echt niks opgeleverd? Ik zie met angst en beven de ISAAC Grenslandklassieker op 15 mei tegemoet. Ik heb mij ingeschreven voor de 145 km afstand.

Na mijn referentieklim ben ik over de zuidelijke Waalbandijk via Wamel naar Tiel gefietst voor een moederdagbezoekje. Deze prachtige tocht maakte een hoop goed. Ik fietste met een hartslag van 150 en zo'n 30 à 35 km/h alle bukfietsers en rechtopfietsers met gemak voorbij. En samen met de 62 km die ik op 1 mei heb gereden, kan ik sinds het vorige blogbericht toch weer 162 km op mijn fietslog bijschrijven.

zondag 1 mei 2011

Rabobank Cima Coppi 137km

Zaterdag 30 april heb ik de Cima Coppi nagereden. Deze toertocht wordt dit jaar voor de tweede keer op 14 mei georganiseerd door "Toerclub Het Scherpe Woud". Ook heb ik donderdag alle heuvels in Doorwerth en omgeving beklommen.

Cima Coppi
De Cima Coppi kan in drie afstanden gefietst worden: 50, 100 en 150km en gaat over alle heuveltjes die de omgeving Scherpenzeel / Woudenberg kent. Ik heb de 100km (eigenlijk waren het 137km inclusief de weg van huis naar de route, vice versa) gefietst, goed voor 1000 hoogtemeters. Deze tocht leek mij een goede training voor de 145km en 1500 hoogtemeters van de Grenslandklassieker, die ik 15 mei ga rijden.

Voor het eerst werd ik na ongeveer 65km geconfronteerd met aanhoudende kramp in mijn rechterdijbeen. Als ik even rust nam dan zakte de pijn, maar zodra ik even te veel kracht zette kwam de pijn weer terug. Deze handicap was funest voor de sportieve prestatie; ik heb de tweede helft van deze Cima Coppi in een heel rustig tempo uitgefietst (gemiddelde snelheid 23,3 km/h).

Doorwerthse heuvelroute
Op 28 april heb ik nagenoeg alle heuvels in Doorwerth en omgeving beklommen, w.o.:
Italiaanse weg
Oude Holleweg
Boersberg (10%)
Van der Molenallee (8%)
Van Borsellenweg
Jagerskamp (10%)
Paasberg

Deze heuveltjes waren een onschuldig Roodkapje, vergeleken met mijn Franse klimavonturen (slechts 260 hoogtemeters). Ook de afstand was beperkt (30km). Toch was het een prachtige tocht in het mooiste gebied van Nederland.