BoCycle

BoCycle

donderdag 31 december 2015

Wat brengt sportjaar 2016?

"Committed Power" is het sportprogramma waarmee mijn werkgever zijn medewerkers een gezondere levensstijl beoogt bij te brengen. Na 10 jaar stopt het programma in zijn huidige vorm; Bocycle deed 5 keer mee. Wacht hem in 2016 het zwarte sportgat...?

10 jaar Committed Power
Tja het is even slikken. De afgelopen vijf jaar heb ik voor vijf geweldige beklimmingen mogen trainen: "Col de Joux Plane" (2011 Frankrijk), "Le Grand Ballon" (2012 Luxemburg), “Col d’Aubisque” (2013 Pyreneeën), "Sella Ronda" (2014 Italiaanse Dolomieten) en het prachtige fietsoord Girona in Catalonië (2015 Spanje). In 2015 deden er zelfs 1017 fietsende, hardlopende of nordic-walkende collega's (met zoon, dochter of echtgenoot) mee.

Hoe zo stoppen?
Zo'n succesprogramma stop je niet zomaar en het wordt dan ook, zij het in versoberde vorm, voortgezet. Dit jaar voor de fietsers geen buitenlandse beklimming, maar wel:
Er is dus genoeg om voor te trainen. Bocycle doet dan ook weer mee met het "Committed Power" programma. Blijf hem volgen met zijn avonturen, productevaluaties, "wetenschappelijke" analyses en andere blogberichten.

zondag 13 december 2015

Schijnwerper op de fiets

Sinds een week staat er een gloednieuwe koplamp op mijn forenzenligfiets. Met een lichtopbrengst van 3000 Lumen is het woord SCHIJNWERPER meer op zijn plaats...


't Is moeilijk om met foto's de enorme...
3000 lumen
Die schijnwerper is de Eagle F3 van Magicshine. Met 3000 Lumen verandert hij nacht in dag. Toch hoeft hij tegenliggers niet te verblinden, want de lamp heeft drie lichtstanden:
  1. De twee onderste leds aan voor een brede bundel die de weg vlak voor de fiets verlicht 
  2. De twee bovenleds aan voor een smallere bundel die in de verte schijnt 
  3. Alle vier de leds aan voor maximaal licht.
Daarnaast kun je in elke stand 5 helderheden kiezen (100%, 75%, 50%, 25% en 10%).
...maar hier dan toch een poging.

...lichtopbrengst te illustreren,...


Afstandsbediening op het stuur
De Eagle F3 bedien je met de afstandsbediening op het stuur. Dat maakt de lamp zeer geschikt voor ligfietsers. De bediening is uitgekiend briljant. Met de bovenste knop "M" kies je één van de 3 lichtstanden en met de "+" en "-" toets stel je de gewenste helderheid in. Iedere keer als je op een knop drukt licht de "M" toets kort op. Zo kun je goed zien of je de knop goed hebt ingedrukt. De drukknoppen laten zich uitstekend bedienen, ook met winterhandschoenen aan.

Accu
De lamp wordt gevoed door een accu met een capaciteit van maar liefst 8,8 Ah. In de laagste lichtstand laat de accu de lamp 32 uur branden. In de 100% stand met alle 4 de leds aan brandt de Eagle F3 1,6 uur op een acculading. Bovenop de lamp geven 5 leds de acculading aan. Als er nog 1 ledje brandt is er nog 20% van de acculading over. Zodra deze situatie ingaat (dus zodra het tweede ledje uitgaat) gaat ook de verlichting uit. Een waarschuwing die niet ongemerkt voorbijgaat en voorkomt dat je nietsvermoedend met een lege accu komt te staan. Met het laatste 20% restje heb je in de zuinigste lichtstand nog 6½ om thuis te komen, terwijl op vol vermogen de accu nog maar 18 minuten te leveren heeft. Een mooi voorbeeld van het uitermate doordachte ontwerp van deze prachtlamp.
In de zuinigste stand 32 uur licht (bron: gebruiksaanwijzing)



Acculadingledjes goed zichtbaar
De acculadingledjes zijn liggend op de fiets ook goed af te lezen. De accu is met twee oranje schuifknopjes aan de zijkant heel gemakkelijk los te nemen van de accuhouder die op het frame gemonteerd wordt. De acculader laadt de lege accu in circa 6 uur weer helemaal vol.

Mooi vormgegeven

Accu netjes weggewerkt

Vormgeving
De Eagle F3 is prachtig vormgegeven, subtiel en compact. Twee oranje "adelaarsogen" geven ook licht naar de zijkanten. De lamp heeft een subtiel bedieningspaneeltje waarin ook de 5 leds die de batterijlading weergeven zijn aangebracht. Ook de bevestiging op de fiets ziet er gelikt uit. De lamp kan met een slim kliksysteem in de houder worden gezet en er weer uit worden gehaald. De Eagle F3 is een echte verfraaiïng van de fiets. Door de lange, smalle vorm laat de accu zich onopvallend op het frame monteren. Dit alles wordt afgeleverd in een fraai oranje etui, wat op het Youtube filmpje uitgebreid wordt getoond.

Zijn er dan echt geen minpuntjes?
Het enige kleine minpuntje aan deze lichtcombinatie is de bevestiging van de afstandsbediening op het stuur. Deze is namelijk gammel; elke keer dat je op een knop drukt draait de afstandbediening mee. Met een extra dikke antislipstrip en een tie wrapje heb ik dit euvel echter helemaal kunnen verhelpen.

Conclusie
De Eagle F3 van Magicshine is superdoordacht en uitgerust met tal van (bedienings)slimheden. Kortom een superlamp, die met zijn afstandsbediening ideaal is voor ligfietsers.


Een echte verfraaiïng van de fiets

woensdag 2 december 2015

Ik rijd al weer twee weken rond met een LED richtingaanwijzer achterop de fiets...


Richtingaanwijzer op het stuur

De testfiets
De richtingaanwijzer is de Iggi signal POD. Hij wordt bediend met een draadloze afstandbediening op het stuur. De richtingaanwijzer werkt prima en is goed zichtbaar. En zo kan ik mij toch weer een stukje veiliger bewegen in het verkeer. Oordeel zelf en kijk naar het filmpje dat ik van de praktijktest heb gemaakt.


maandag 9 november 2015

Schapenkeutels zijn glad

Zondag heb ik een prachtige tocht gefietst van Zutphen naar mijn domicili, langs de IJssel over de dijk. En daar liepen schapen. En die beesten zijn helemaal niet zo onschuldig...


Bronkhorst: kleinste stadje...

...monumenten

...met historische...
Kleinste stad in grootste gemeente
De tocht voerde ook langs Bronkorst, de kleinste stad van Nederland die slechts 157 inwoners telt. In 1482 kreeg dit gehucht stadsrechten. Sinds 2005 maakt het stadje Bronkhorst (zonder "c") deel uit van de gemeente Bronckhorst (met "c"). Bronckhorst behoort qua oppervlakte nu juist tot de 12 grootste gemeenten van Nederland. Bronkhorst is een toeristische trekpleister met vele historische gebouwen (rijksmonumenten).


Mooie tocht over de IJsseldijk


Paaltjes en veeroosters
De mooie tocht over de IJsseldijk was niet zonder gevaren. Zo stond er om de haverklap midden op de dijk een rood-wit paaltje. Als je even niet oplet legt die je zomaar tegen de vlakte. En dan die veeroosters. Er staan bordjes bij: "Fietsers afstappen". Klunend zo'n constructie passeren met spijlen die meer dan 25 cm uit elkaar liggen, is gevaarlijker dan er fietsend overheen gaan. Al deze hindernissen wist ik zonder kleerscheuren te nemen, maar toen ...

...veerooster

Gevaarlijk...


Schapen
De beestjes zien er zo onschuldig uit, maar ze laten een gevaarlijke spiegelgladde substantie op het fietspad achter. Toen ik af moest remmen en voor de passage van zo'n veerooster een kleine bocht moest nemen, gleed het achterwiel onderuit. En daar lag Bocycle onder zijn fiets. Gelukkig val je met zo'n ligfiets van geringe hoogte en bleef de schade beperkt tot enkele keutelvlekken in mijn fietskostuum. Dus wees gewaarschuwd: schapenkeutels zijn glad.


...zijn glad

Schapenkeutels...

zaterdag 31 oktober 2015

Middelpunt van Nederland

Op 31 oktober bezochten de ligfietsers van “Mooi Bennekom” het meest betwiste middelpunt van Nederland. Maar hoe is het mogelijk dat iets objectiefs als "het middelpunt van Nederland" betwist kan zijn?...

Op Enka
Op het verzamel-/vetrekpunt in Bennekom verschenen 4 trikers, een velomobiliste en een open ligger. De heentocht kenmerkte zich door de vele prachtige herfstkleuren en de vele bladeren op de bospaden. Gelukkig was het de afgelopen week droog weer geweest, want anders zou dat enorme bladerdek op de paden een onbegaanbare glibberpartij hebben opgeleverd. Kenmerkend waren ook de resten van ENKA-fabriek langs de spoorijn in Ede. Het poortgebouw en enkele gevels zijn als monument benoemd en worden in de nieuw te bouwen wijk "Op Enka" geïntegreerd.

"Op ENKA"


...herfstkleuren

Prachtige...

Middelpunt???
Het middelpunt van Nederland ligt tegenover camping "De Goudsberg" bij Lunteren. Een grote steen markeert dit punt. Daar aangekomen legde Bocycle uit wat de oorsprong van dit middelpunt is. In het midden van de vorige eeuw vernam de toenmalige directeur van de plaatselijke VVV (ir. B. Wigman) van een lokale boer dat op dit punt vroeger een steen lag ter markering van het middelpunt van Nederland. Er zou evenveel land ten noorden en ten zuiden van dit punt liggen en evenveel land ten oosten en ten westen ervan (voor de drooglegging van de grote IJsselmeerpolders). Hoe is vastgesteld/gemeten dat dit zogenaamde mediaanpunt nu juist hier bij Lunteren ligt vertelt de overlevering niet. Sterker nog, het aldus gedefinieerde mediaanpunt ligt in werkelijkheid 10 km noordoostelijker. Hoe het ook zij, de directeur van de VVV was een uitstekende marketeer. Hij liet opnieuw een steen leggen op dit zogenaamde middelpunt met de inscriptie "MIDDELPUNT VAN NEDERLAND". Het werd een toeristische trekpleister.

Mooi Bennekom op één van de vele middelpunten van Nederland


Nog meer middelpunten
Maar, zo wist de excursieleider Bocycle te vertellen, er zijn nog veel meer middelpunten in Nederand te onderkennen. Het is maar net welke definitie je hanteert. Op wikipedia is hiervan een aantal voorbeelden gegeven. Het minst omstreden middelpunt is zijns inziens het zwaartepunt. De geoloog Frank Storbeck heeft in 1984 met de computer berekend dat het zwaartepunt van Nederland zuid-oost van Putten ligt. Klik hier voor zijn uitleg over de wetenschappelijke aanpak die hij daarbij hanteerde.

Na dit college was het gezelschap dringend toe aan de traditionele koffie met appelgebak. Daarna volgde de terugreis over de prachtige Ginkelse heide. Na 48 km arriveerden de liggers van "Mooi Bennekom" weer op het vertrekpunt en waren zij een hoop nutteloze weetjes wijzer.

zondag 18 oktober 2015

Snelle LEL2015

Vandaag reed ik voor de vierde keer de LEL2015, een individuele tijdrit van Lelystad naar Enkhuizen en weer terug over de Houtribdijk (52,6 km)...

Mijn vijfde LEL
De LEL wordt elk jaar georganiseerd als afsluiting van de zomercompetitie van de NVHPV (de Nederlandse Vereniging van Human Powered Vehicles, ofwel de Nederlandse ligfietsvereniging). Het weer was niet om over naar huis te schrijven. Desalniettemin heb ik een fraaie tijd neergezet, namelijk 1 uur 36 minuten en 33,557 seconden. Ofwel een gemiddelde snelheid van 32,69 km/h. In de tabel kun je zien hoe ik de vijf LELs die ik tot nu toe heb gereden heb gepresteerd.

CORRECTIE: Jan van Steeg merkte op www.ligfiets.net terecht het volgende op: "De dijk wordt blijkbaar steeds langer.... Hij is nu al 52,6 km. Het geeft wel mooie gemiddeldes maar op mijn GPS is de LEL afstand toch echt niet meer dan 50,96 km." Deel ik deze afstand (afgerond 51 km) door de gereden tijd, dan kom ik op een povere snelheid van 31,86 km/h. Op één na de langzaamste tijd.

Lekke banden
Het was wel een lekke banden festijn, twee velomobilisten hadden zelfs drie keer een lekke band. Één van die pechvogels vroeg mij toen ik langs hem fietste of ik nog een reservebinnenband voor hem had. Want na zijn twee eerdere lekke banden was hij wel door zijn reservevoorraad heen. Uiteraard gaf ik hem mijn reparatiebidon met reservemateriaal. Dit kostte mij wel een kostbare minuut, maar een medeligger in nood laat je natuurlijk niet staan. Zonder deze filantropische daad, zou ik een gemiddelde snelheid van 33,03km/h hebben gescoord, de snelste aller LEL-tijden (CORRECTIE: 32,19 km/h, nog steeds de op één na langzaamste tijd).


De winnaars

Tijdwaarnemer Gerard




Mooi resultaat
Er reden dit jaar slechts 14 fietsers mee; 8 velomobielen (gestroomlijnde "bananen") en 6 open liggers. Ik ben als nummer 10 van 14 geëindigd; 31% was dus langzamer en 69% was sneller. Geen slecht resultaat. Vergeleken met de open liggers was ik nummer 4 van 6 (40% was langzamer en 60% sneller). Deze positie scoor ik wel vaker. Kortom een mooi resultaat, dat niet anders wordt door de CORRECTIE van de afstand).

Evaluatie

vrijdag 25 september 2015

Ligfiets is 15% sneller

Een open ligfiets gaat 15% sneller dan een bukfiets. Een velomobiel gaat zelfs 58% sneller...

Weinig luchtweerstand
De grafiek laat zien hoe snel je fietst met een racefiets, een open ligfiets en een velomobiel, bij diverse vermogens. En dan blijkt dat de ligfiets 15% sneller gaat en de velomobiel zelfs 58%. Dit verschil is volledig toe te schrijven aan de luchtweerstand, die voor ligfietsen veel kleiner is dan voor bukfietsen. En de gestroomlijnde velomobielen hebben een nog kleinere luchtweerstand. Bij lagere vermogens (en dus lagere snelheden) is het voordeel van ligfietsers minder, omdat dan de rolweerstand in verhouding een steeds groter deel van het geleverde vermogen opsoupeert. De rolweerstand is van elke fiets onafhankelijk van de snelheid. Het te leveren vermogen om de luchtweerstand te overwinnen neemt echter toe met de snelheid tot de derde macht. Bij oneindige snelheid is het aandeel van de rolweerstand verwaarloosbaar en nadert het voordeel van ligfiets en velomobiel de asymptoot 17% resp. 77%.

Klimmen
Heuvelop moet er ook klimweerstand worden geleverd en die overheerst al snel de luchtweerstand. Het voordeel van de ligfiets ten opzichte van de bukfiets wordt dan al snel minder. De grafiek laat zien hoeveel voordeel er nog over is bij het beklimmen van een helling van 1%, 2% resp. 3%. Bij een helling van 3% is er nog maar 4% over van het voordeel van de ligfietser.

Rekenprogramma
De grafieken zijn gebaseerd op berekeningen. Deze zijn gemaakt met Bocycles rekenprogramma. Een ander bekend rekenprogramma is Kreutzotter, dat vergelijkbare resultaten geeft.

zondag 20 september 2015

Girona, de tracks

Hieronder zie je de tracks die Bocycle in het Girona weekend gereden heeft...

De tracks van de drie dagen zijn achter elkaar geplakt. De eeste dag is het stuk van Girona tot het overnachtingshotel Melia Golf Vichy Vatalan. Dag 2 is de lus westwaards van het hotel. Dag 3 vertrekt vanuit het hotel naar de kust. Strava-abonnees kunnen de tracks ook op www.strava.com bekijken en analyseren.

Catalonië met Marijn de Vries

Van vrijdag t/m maandag (11 t/m 14 september) was ik in Catalonië, met ex-wielerprof, journalist en televisiecommentator Marijn de Vries. Lees hoe ik in dit aangename gezelschap kwam te verkeren...


De Committed Power trainers
Vrijdag
Om 06:00 uur reed de auto van collega Ans voor, voor de reis via Düsseldorf en Barcelona naar Girona, het einddoel van Committed Power. De fietsen hadden wij maandag al ingeleverd voor het fietstransport per vrachtwagen. In Girona beklommen de 300 deelnemers hun fiets voor de 24 km lange proloog naar het hotel op golfresort Melia Golf Vichy Vatalan, alwaar wij drie avonden en nachten zouden doorbrengen. Na een paella buffet legden wij ons snel te ruste, want de volgende dag zou het echte fietswerk beginnen.
Fietsen staan klaar

Girona


Zaterdag
Voor deze dag waren drie routes uitgezet: 51, 103 en 115 km. Elke route kende een comfort groep, medium groep en snelle groep. Trainer Henrie adviseerde mij de 103 km in de medium groep te fietsen. En dat bleek een goede keuze. Na 30 km volgde er een 25km lange klim (gemiddeld 2,6%) naar het gehucht Sant Hilari Sacalm. Die hele klim hing ik in het wiel van 5 collega's met een vermogen van zo'n 175 Watt. Twee kilometer voor de top had ik nog wel wat vermogen over en demareerde ik. Ploeggenoot Ben meende dat hij deze demarage niet over zijn kant kon laten gaan en arriveerde net voor mij op het rustpunt, een parkje in het centrum van Sant Hilari Sacalm.
25 km gemiddeld 2,6%


Veel belangstelling vooor ligfiets
In het parkje was ook een speelplaats. Toen de kinderen die ligfiets zagen vlogen zij erop af. Een collega sprak een paar woorden Spaans en wist daarmeee de taalbarrrière enigszins te slechten. Toen ik na dit leuke intermezzo mij weer rijfähig maakte, bleken al mijn poeggenoten reeds vertrokken te zijn. En toen zag ik haar: Marijn de Vries, de trainster van de snelle groep van de 103 km route. Zij zag het wel zitten met die ligfietser en adopteerde wees Bocycle in haar groep. De eerste 20 km waren een afdaling naar Santa Coloma de Farners, dus het was voor deze ligfiets geen probleem om zijn collegabukfietsers bij te houden. Marijn bleek een fantastische trainer. Zij hield de snelheid goed in de gaten, zodat de groep bij elkaar bleef. Ook liet zij zich geregeld afzakken om een praatje met de ploeggenoten te maken. Na afloop kregen wij in de fietsparkeergarage van het golfbaanhotel allemaal een High Five van Marijn.


High Five van Marijn

...voor die bijzondere fiets


Zondag
Zondag stond een rit naar de Middellandsezeekust op het programma, waarvan ik wederom de middenafstand (88 km) en de medium groep koos. Een prachtige tocht langs de rotsformaties langs de kust. Maar voor wij daar aankwamen passeerden wij eerst nog een weg met vele kuilen. Daar reden een ploeggenoot en ik allebei een band lek. En dat terwijl Catalonië bekend staat om zijn goede asfaltwegen.
Lekke band

Goede asfaltwegen


Onderdeel van de kustroute was een venijnig klimmetje van 5 kilometer lang en gemiddeld 5,2% naar het klooster Sant Grau de l'Ardenya. Daar aangekomen waren veel renners, waaronder Bocycle, helemaal stuk. Het klooster was wel een inspirerende plaats om te recupereren. Mede dank zij het wondergelletje dat de organisatie uitdeelde. Er restten nog 20 km en daana konden wij genieten van paella, bier en een goede sigaar in Club Nautico in Sant Feliu de Guixols.
Wondergel in't klooster
Helemaal stuk

Venijnig klimmetje (klik op de afbeelding voor een betere leesbaarheid)



Klik op de afbeelding voor een betere leesbaarheid
STRAVA
Veel collega's analyseren hun gegevens op www.strava.com. Zo kunnen ook de prestaties onderling worden vergeleken. In de grafiek hiernaast kun je zien dat van de 14 committed Power collega's die ik volg er 7 langzamer waren en 7 sneller. Bocycle zit dus precies in het middenin. Voorwaar geen slechts resultaat van deze 58 jarige.

...langs de kust...

Prachtige tocht...

...en rotsformaties

Paella, bier en een goede sigaar



Maandag Barcelona
De laatste dag in Catalonië stond een bezoek aan Barcelona op het programma. De Catedral de Barcelona in de Gotische wijk was het hoogtepuntje van de zeer informatieve rondleiding van onze Belgische gids. Vooral de kapel van de "heilige moeder van het geluk" sprak mij aan. Ik heb daar een kaarsje ontstoken, dwz een muntje in de gleuf laten glijden, waarna er een LED-kaarsje ging branden. Opmerkelijk om te zien hoe deze modernisering samengaat met het oerconservatieve katholieke geloof.






Hulpje van...
...de gids
Interessant museum

...de koning
Paleis van...


Om 16:00 uur vertrok de bus van het Plaça de Catalunya naar het vliegveld. In het vliegtuig zaten collega Emiel en ik bij een van de nooduitgangen. Dat geeft extra beenruimte, maar op de passagiers die deze zetels bezetten rust ook een zware verantwoordelijkheid. Zorgvuldig bestudeerden wij de instructie over de bediening van de nooddeur, de glijbaan en de overige zaken die in geval van nood van ons zouden worden verwacht. Duidelijk was de instructie "Not be looking after any passenger in the plane" niet bepaald. We hebben nog veel lol gehad over de interpretatie van deze instructie.

Op vliegveld Düsseldorf bleek de parkeerkaart niet te kunnen worden gelezen door de betaalautomaat. Het duurde wel een kwartier voordat er een parkeerwacht kwam met een nieuwe kaart, die wij in de automaat moesten steken (en daarna betalen). Om 22:30 uur werd ik door Ans thuis afgezet.

De dagen daarna werd er op het werk nog veel nagepraat over het geweldige Committed Power weekend in Catalonië. Chapeau voor de organisatoren. Iedereen is benieuwd wat volgend jaar zal brengen.