BoCycle

BoCycle

zondag 27 februari 2011

Gevaarlijke glijpartij op wildrooster

Vandaag ben ik naar Groningen gefiets. Startpunt was het regiokantoor van TenneT (beheerder van het elektriciteitsnet) aan De Stroom in Hoogeveen; een mooi startpunt voor een tocht waarop ik 1,75 kiloWattuur (zo'n 1500 kcal) zou verbruiken.

Het weerbericht: "Af en toe (mot)regen en aan het eind van de dag natte sneeuw". Desalniettemin ging ik enthousiast van start in de prachtige natuur die Drenthe te bieden heeft. Vooral op het Dwingelderveld lagen uitstekende geasfalteerde brede fietspaden midden door de Drenthse bossteppen. En inderdaad was het toch zeker een half uur van de ruim drie uur die ik gefietst heb droog. Ik droomde weg en voelde mij gelukkig dat ik op zo'n mooie raceligfiets in dit mooie landschap mocht fietsen. En toen.... gebeurde het.... Ik draaide een flauwe bocht in en voelde plotseling het achterwiel onder mij wegglijden. Beheerders Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten hadden daar een wildrooster aangebracht; aan het einde van de bocht nota bene!!! Dat rooster zie je dus pas op het laatste moment en als je daar schuin overheen rijdt, dan wil het achterwiel wel wegglijden. Ik kon ternauwernood mijn evenwicht bewaren en een valpartij voorkomen. Beste bloglezers wees gewaarschuwd; als je in de buurt komt van deze gevaarlijke locatie (Noorderbreedte 52°:54,466min; Oosterlengte 6°:29,020min) stap af en ga voorzichtig te voet verder.

Een uurtje later zag ik even ten noorden van Assen de "bekende" letter. Daar heb ik even brandstof getankt, dat wil zeggen een large Milkshake, goed voor 430 kcal ofwel een uur fietsen.

Toen ik weer opstapte begon het pas goed te regenen. In de buurt van Groningen zelfs natte sneeuw. Doorweekt arriveerde ik op de plaats van bestemming, met zand en modder in mijn nek en haren (dus daarom hebben normale fietsen een achterspatbord). Maar met een voldaan gevoel: 72 km gefietst, hartslag gemiddeld rond de 155 bpm en een kruissnelheid van zo'n 25 km/h bij een tegenwind van 4 Bft.

zaterdag 26 februari 2011

Ligfietsers zie je niet

Heel vaak hoor je beweren dat ligfietsen zo gevaarlijk is, omdat automobilisten de berijder letterlijk over het hoofd zien. Zij zijn namelijk zo laag. Automobilisten die dit beweren moeten eens goed bij zichzelf te rade gaan of het wel verantwoord is als zij nog blijven deelnemen aan het verkeer. Lees verder...


Als ik op mijn Sirix forenzenligfiets lig dan bevindt de bovenkant van mijn hoofd (met helm) zich 1,40 meter boven het wegdek. Dit is dezelfde hoogte als die van kinderen tussen 7 en 12,5 jaar (zie grafiek). Op mijn snelle lage Fujin is de afstand hoofd-wegdek 1,15 meter. Dit komt overeen met een kinderleeftijd tussen 4 en 8 jaar.

Verkeersdeelnemers die zodanig auto rijden dat zij ligfietsers en dus ook fietsende kinderen tussen de 4 en 12,5 jaar niet zien, raad ik dringend aan hun voertuig onmiddellijk aan de kant te zetten en hun rijvaardigheid onder deskundige leiding op een verantwoord niveau te brengen.

Crankstel 15 cm omhoog voor betere fietsprestaties

Ligfiets& is het prachtige tijdschrift van de Nederlandse ligfietsvereniging, waarvan de officiële naam is:
Nederlandse Vereniging van Human Powered Vehicles (de NVHPV).


In het meest recente nummer stond een interessant artikel van ligfietser Marko Jeletich die op zijn Raptobike het crankstel 15 cm hoger heeft laten plaatsen. Daarmee creëert hij een kniehoek die vergelijkbaar zou zijn met die op zijn racefiets. Marko zegt daarmee betere ligfietsprestaties te kunnen leveren. Marko's ervaring kan echter niet onderbouwd met een sluitende verklaring. Klik hier voor de wetenschapspagina van BoCycle om te lezen waarom.

zondag 20 februari 2011

Derde lekke band met deze fiets

Tja beste bloglezers... Gisteren had ik alweer een lekke band met mijn mooie Fujin raceligfiets. Wat is er toch aan de hand met die banden? Pomp ik de banden misschien te hard op (6 bar)? Lees hieronder over mijn zaterdagse ligfietsavontuur in de Betuwe.

Met de fantastische fietsrouteplanner van de Fietsersbond had ik een mooie racefietsroute over Tiel uitgezet. Over de dijk en langs de provinciale weg N320 fietste ik met windkracht 5 in de rug kilometers lang met een gemiddelde van 35 km/h. Een echte racefietsroute dus: niet bijster mooi, maar wel snel. In Tiel met het voetveer naar Wamel en daarna over de dijk richting Nijmegen.
Dat was wel andere koek met windkracht 5 pal op de kop. Een ligfiets mag dan aanmerkelijk minder luchtweerstand hebben dan een bukfiets (zoals wij ligfietsers het vervoermiddel van onze racefietscollega's plegen te noemen), maar het gemiddelde zakte naar een dramatische 21 km/h. Nu moet ik daarbij wel vermelden dat er de nodige obstakels op de dijk stonden waar je met een ligfiets niet fietsend voorbij rijdt. Ook reed ik dit hele stuk met een zachte voorband, want in Beneden Leeuwen was de voorband plat en met mijn kleine handfietspompje kreeg ik er lang geen 6 bar ingepompt.

Okee, dan nu mijn bevindingen over die lekke banden. In mijn vorige blogbericht heb je kunnen lezen dat ik een week geleden mijn achterband heb lekgereden. Nauwgezette inspectie van de buitenband bracht aan het licht dat er een klein gaatje in het loopvlak zat. Het corpus delictum was niet meer te vinden, dus welk voorwerp dit gaatje heeft veroorzaakt zal immer een mysterie blijven. Mogelijk een steentje, een stukje glas, een spijker(tje)? Wel heb ik zo mijn twijfels gekregen over de kwaliteit van de antileklaag van die Schwalbe Durano banden. Ik ben benieuwd naar reacties/ervaringen van lezers/volgers van dit blog.
De lekke voorband van vandaag is mijns inziens veroorzaakt doordat de binnenband niet goed is aangebracht. Op de foto is duidelijk een witte plooi te zien, waarin waarschijnlijk door de hoge druk van 6 bar, een gaatje is gekomen. Het feit dat het gat zich aan de binnenzijde van de band bevindt (dus aan de kant van de velg), wijst er in ieder geval op dat het niet is veroorzaakt door een scherp voorwerp op de weg. Ik heb de binnenband vervangen door een reservebinnenband (die ik op mijn tochten altijd bij mij heb) en die er langs de dijk in de kou met mijn blote knuisten omgelegd. Het oppompen ging niet bijster goed met mijn kleine handpompje. Voor de volgende tocht neem ik een pomp met CO2 patronen mee.

zondag 13 februari 2011

Spannende date, snelheidsrecord gebroken en alweer een lekke band

Vandaag bracht de Fujin mij naar de Posbank, voor een stevige training en een spannende date in de Carolinahoeve met twee vrouwelijke fans. Ja trouwe lezers van dit blog, zo zie je maar wat voor een moois een blog kan brengen. Ik had met mijn Garmin GPS-navigator een mooie route door het bos uitgestippeld. Echt snel was de rit echter niet, gezien de vele obstakels die je op de bospaden aantreft.

Om 13:10 uur arriveerde ik eindelijk bij de Carolinahoeve. Tien minuten te laat, dat was dus niet zo'n best begin. Ik stalde mijn Fujin, fatsoeneerde mijn fietstenue en veegde de modder uit mijn nek. Ik opende de deur en keek of ik twee dames kon ontwaren die uitkeken naar een date. En jawel onze blikken ontmoetten elkaar en ik wist dat het goed was. Ik kreeg zelfs van de dames een lappendeken aangeboden (dat is één van de vele pannekoeken van het menu van de Carolinahoeve). Na een goed gesprek moest ik echter om 14:10 weer vertrekken om het trainingsrondje nog op tijd te kunnen afmaken. Als je wilt weten wie ik binnen aantrof moet je op de foto van de Carolinahoeve hierboven klikken.

Met het hoofd nog in de wolken racete ik de Schietbergseweg af met een recordsnelheid van 62 km/h. Ook heb ik nog even de Snippendaalseweg met het grootste gemak beklommen (met het middenblad van 32 tanden). En daarna snel huiswaarts. Op de dijk fietste ik met een gemiddelde van 30km/h.

Thuis bleek de fiets behoorlijk smerig te zijn geworden van alle bospaden. Dus maar gauw de waterspuit en een emmer met sop ter hand genomen. Tijdens het wassen zag ik dat de achterband leeg was. Dat was wel balen, hoewel het natuurlijk wel prettig was dat het niet onderweg gebeurde. Zo goed is die antileklaag van de Schwalbe Durano banden kennelijk niet. Of zouden de remblokjes weer verkeerd zijn afgesteld (zie mijn blogbericht van 16 januari). Ik besloot van de week wel op een avondje te kijken wat er precies met die band aan de hand is; ik was eerst even toe aan een recuperatiepauze...

zaterdag 12 februari 2011

Mijn tweede ligfiets

Behalve mijn nieuwe racefiets de Fujin SL-II van Challenge heb ik ook nog mijn ouwe trouwe Sirix Flash ligfiets. Deze heb ik 3½ jaar geleden aangeschaft. Ik gebruik hem voor woon-/werkverkeer (zo'n 3500km per jaar) en hij heeft dan ook een belangrijk aandeel in mijn training voor de Col de Joux Plane. Daarom staan in mijn fietslog rechtsboven in dit blog ook de kilometers die ik met mijn Sirix Flash afleg. Hieronder zie je een paar actiefoto's van dit werkpaard. Voor de specificaties klik je op de link naar Traix dat deze mooie ligfiets sinds 2008 onder de naam Traix Flash op de markt brengt.

Spannende date

Morgen (zondag) heb ik een spannende date met twee vrouwelijke fans. Ontmoetingsplaats is de Carolinahoeve bij De Steeg. Volg mijn blog of kom zelf naar de Carolinahoeve om te zien hoe dit spannende avontuur afloopt.

Bikemap: prachtige fietsroutes met hoogteprofiel

Op de website Bikemap staan heel veel fietsroutes met hoogteprofiel. De achtergrond is Google Maps of Google Earth. Ook kun je er zelf fietsroutes tekenen of uploaden, waarbij automatisch het hoogteprofiel wordt toegevoegd. Ook de Col de Joux Plane route rechtsboven op dit blog is van Bikemap afkomstig. Een echte aanrader!!!

zondag 6 februari 2011

Klimtraining rond de Posbank

Vandaag 70 km gefietst naar en op de Posbank bij Arnhem. Ik heb 3 "cols" beklommen (als je op de weg hieronder klikt zie je precies de route op google maps en het hoogteprofiel):
Beekhuizenseweg vanuit Rozendaal
Schietbergseweg vanuit Rheden
Rozenweg/Holleweg vanuit Rheden

Bovenaan de Zijpenberg (100 meter hoog) voelde je plotseling de wind over de top waaien. Een vreemde gewaarwording. Het klimmen ging overigens prima; op geen enkele klim had ik het kleinste voortandwiel (22 tanden) nodig (zie "Alles over mijn ligfiets" voor de tandwielcombinatie). En de hartslag bleef ook keurig onder de 170.

Bergafwaarts wilde ik toch wel flink vaart maken. Het maximum haalde ik op de Schelmseweg op weg naar de Posbank: 56 km/h. De Fujin ligfiets was volledig onder controle ook met deze hoge snelheid. Helaas bleken de afdalingen rond de Posbank minder spectaculair. De fietspaden waren bezaaid met takken en als er dan eindelijk een schoon stuk weg was,...

...dan werd ik weer opgehouden door een auto die met 30km/h voortsukkelde, of...

...een verbodsbord stond het mooie voornemen in de weg.

Maar mooi was het wel.


Na alle geklim even gerecupereerd op het uitzichtpunt de Posbank, het hoogste punt van Gelderland 110 meter boven NAP. Daarna voor zover de met takken bezaaide weg het toeliet met een gangetje van zo'n 30 km/h naar huis geraced. Na deze prachtige tocht ben optimistisch gestemd over de haalbaarheid van het einddoel.