BoCycle

BoCycle

woensdag 29 augustus 2012

Augustus 629 km

Deze week maandag, dinsdag en woensdag heb ik nog gauw 203 trainingskilometers gefietst om helemaal klaar te zijn voor "Le Grand Ballon" op 8 september...

  • Maandag: via de Koningsweg naar de brandtoren op het Rozendaalsveld (52 km) 
  • Dinsdag: via de Grebbeberg naar Amerongen (52 km) 
  • Woensdag: via ligfietsshop ELAN en de Oude Holleweg naar Kranenburg in Duitsland (99 km)

Deze bestemmingen heb ik al meerdere keren aangedaan en ik heb er ook al meerdere keren over geblogd. Vandaar dat ik volsta met wat mooie foto's en het bezoekje aan ligfietsshop ELAN.

Op bezoek bij ligfietsshop ELAN
Bij ELAN was ik, omdat gisteren de rechtervoorrem niet meer functioneerde. De beugel waarmee de remkabel aan de remhandel was bevestigd, was uitgelubberd, verbogen en losgeschoten. Hans had er in een mum van tijd een nieuwe remhandel opgezet. Want bij het beklimmen en afdalen van die heuveltjes in de Vogezen moet je absoluut op je remmen kunnen vertrouwen. Tevens heb ik een nieuwe buitenband voor en enkele binnenbanden aangeschaft, want dinsdag had ik de tweede lekke voorband in een week. De voorband zit vol gaatjes waarin allemaal kleine steentjes zitten. Op Le Grand Ballon wil ik liever geen lekke banden, vandaar. Ook heeft de ligfiets in juli een grote onderhoudsbeurt gehad bij Hans van Vugt van ELAN. Nieuwe ketting, nieuwe tandwielcassette en nieuwe achterderailleur en alle geleiderollen vervangen. Ja de Challenge Fujin SL2 is tip-top in orde voor Le Grand Ballon.

Rustig aan
Alle trainingsboeken adviseren om de week voor het einddoel niet, of rustig aan (in hartslaggebied D1) te rainen. De resterende dagen tot Le Grand Ballon doe ik daarom het rustig aan.

zondag 26 augustus 2012

Mooi Bennekom fietst 192 km

Jawel blogvolgers, jullie lezen het goed... Mooi Bennekom heeft zaterdag 25 augustus een megaprestatie neergezet door 192 km per ligfiets af te leggen. En...Bocycle heeft een heuse bokaal gewonnen met een wel zeer sportieve teamprestatie. Lees gauw verder wat Bocycle toch weer allemaal heeft uitgespookt...

Organisatie in handen van Bocycle
Ligfietsclub "Mooi Bennekom" fietst elke laatste zaterdag van de maand met zo'n 4 tot 8 liggers een tocht in de mooie omgeving van Bennekom. Deze zaterdag had captain Bert de organisatie gedelegeerd aan Bocycle. En die laat, zoals de trouwe blogvolgers wel weten, niets aan het toeval over. Bocycle had met de fietsrouteplanner van de fietsersbond een mooie route uitgezet. Ook had hij op een gezellig terras op de route appelkanjers geregeld van topbakker Cock (met "c","o","c","k") Aalders. En zelfs het weer leek het ligfietsgezelschap gunstig gezind.

Niet alles in de hand
Toch heeft ook Bocycle niet alles in de hand. Toen hij op het verzamelpunt (Sporthal DVO in Bennekom) arriveerde, bleek de voorband van zijn raceligfiets lek. Nadat hij de buitenband zorgvuldig had geïnspecteerd op en vrijgemaakt van potentiële lekveroorzakers (zoals kleine steentjes) verving hij de binnenband. Met de CO2-pomp werd de bandenspanning weer mooi op 6 atmosfeer gebracht. Wel werd voor het oppompen het binnenwerk van het ventiel stevig aangedraaid, om te voorkomen dat het er, bij het losdraaien van de CO2-pomp, zou worden uitgedraaid (dit was hem namelijk tijdens de West-Betuwe toer overkomen). Ligfietsdealer Hans van Vugt had Bocycle daarvoor een speciaal tooltje gegeven.

Vier deelnemers
Ondertussen hadden de vier deelnemers aan de tocht van vandaag zich verzameld. Ook Peter met zijn supertrike met trapondersteuning was weer van de partij. Via Wolfheze, Oosterbeek en de Italiaanse weg over het Dunoplateau kwam het gezelschap aan bij de veerpont van Driel. Aan de overkant van de Rijn ging de route verder in westelijke richting met windkracht 4 pal tegen. Voor ligfietsers met hun lage luchtweerstand niet echt een probleem en zeker niet voor Peter, die wel eens stiekem de elektrische trapondersteuning van zijn trike een tandje hoger zou kunnen hebben ingesteld.

Recuperatie
Na zo'n 4 kilometer tegen de wind in "zwoegen" konden dan eindelijk de gratis appelkanjers met cappuccino worden verorberd. Ook stak Bocycle zijn traditionele sigaar op. Waar vind je tegenwoordig nog een terrasje met zo'n mooie service. Na gezellig te hebben bijgekletst over hobbies, kinderen en andere bezigheden bestegen de rijders, haast met tegenzin, weer hun stalen en aluminium rossen. Op het Lexkesveer ontmoetten zij een groep reacefietsende senioren. Zij hadden veel belangstelling voor Peters trike met elektrische trapondersteuning. En dat vond Peter wel leuk. Een kortdurende, maar fikse hagelbui deed het gezelschap besluiten een verkorte route te nemen terug naar het startpunt in Bennekom. Aldaar wees Bocycles fietscomputer 48 km aan. De vier "Mooi-Bennekommers" hadden dus gezamenlijk 192 km afgelegd. Een mooie hersteltraining voor Bocycle.

De bokaal
Maar wat is nu die sportieve prestatie waarmee Bocycle die bokaal gewonnen heeft? Welnu, Bocycle had zich door één van zijn lieve nichten over laten halen om aan een door haar georganiseerd beachvolleybaltoernooi deel te nemen. Zijn weerwoord dat zijn meest recente volleybalervaring dateert van 25 jaar geleden, was geen belemmering om mee te doen. Gelukkig was Bocycle ingedeeld in een team (er deden vier teams mee van vijf spelers elk) met jongelui die meer vaardigheden met de bal hadden. En als enige senior wist hij de bal soms op een van zijn lichaamsdelen omhoog te laten stuiteren, waarna een teamgenoot de bal met een welgemikte tik over het net wist te werken. Dank zij dit teamwork wist dit enthousiaste team alle matches te winnen. Als de beloning mag Bocycle de "Wisselbeker beachvolleybaltoernooi Otterlo" een jaar lang op zijn bureau laten prijken.

dinsdag 21 augustus 2012

Zaterdag gratis appelflap met koffie bij Mooi Bennekom

Zaterdag 25 augustus organiseert ligfietsclub "Mooi Bennekom" zijn maandelijks ligfietstoer. Onderweg worden GRATIS appelflappen en koffie geserveerd...

Dit schrijft organisator Bert Hardeman op de site www.ligfiets.net: "Ter gelegenheid van deze alweer 5e tocht dit jaar krijgen we op een tot nog toe geheim adres gratis koffie en appelflappen ("appelkanjers"). De tocht is ongeveer 52 km lang en gaat deels over het zuiden van de Veluwe en deels door de Betuwe."

Schrijf je dus snel in op de agendapagina van www.ligfiets.net.

donderdag 16 augustus 2012

Bocycle klimt steeds sneller

Sinds mijn vorige blogbericht heb ik al weer 240 km afgelegd, waarvan 112 km krachttraining op mijn Fujin raceligfiets. En die krachttraining sorteert effect: het klimmen gaat steeds beter/sneller...

Strava analyse
Met behulp van Strava kun je heel snel en eenvoudig je trainingsresultaten analyseren. Dit gaat als volgt...
Je uploadt het met je GPS-navigator gelogde gpx-track op je persoonlijke pagina bij www.Strava.com. Vervolgens maakt Strava daar een "Activity" van. In de Activity worden dan van de meest interessante stukken van de afgelegde tocht, "Segmenten", uitgeknipt. Zo'n segment is bijvoorbeeld de Koepelberg, de laatste 3,6 km op weg naar de Brandtoren op het Rozendaalseveld. Je kunt dan precies zien hoe snel je dat segment gereden hebt, wat de hoogtewinst was, hoeveel tijd je erover hebt gedaan, etc. Zo kun je van verschillende trainingstochten precies de prestatie op zo'n segment vergelijken. En... je kunt jouw klimprestaties ook vergelijken met andere fietsers die op Strava hun tracks hebben geüpload. Zoals bijvoorbeeld Tour de France racer Laurens ten Dam. Klik op het voorbeeld hieronder om Strava verder te exploreren.


De resultaten
Het resultaat van mijn beklimming van de 10,7 km lange Koningsweg, waarvan het laatste stuk van 3,6 km de Koepelberg is, zie je hiernaast. Vandaag heb ik die lastige klim, met een gemiddelde hartslag van 90% van de maximum hartslag, in 20 minuten en 30 seconden beklommen. Vijf seconden sneller dan 8 augustus, toen ik roeifietser Dennis probeerde in te halen. Het gemiddelde vermogen was 218 Watt. Dit is niet echt verpletterend als je dat vergelijkt met de Tour de France rijders die gemiddeld zo'n 450 Watt trappen, maar voor een luie ligfietser (zie mijn blogbericht "Waarom ligfietsers langzaam klimmen") niet onverdienstelijk.

Culemborg
En zondag heb ik nog een tochtje van 59 km naar Culemborg gefietst. Lekker over de dijk geraced met windkracht 4 in de rug. Uiteraard heb ik ook de Grebbeberg en de Amerongseberg in het parcours opgenomen. Op de dijk bij Culemborg heb ik mijn maximale hartslag gemeten, door tegen de wind in steeds een stukje harder te gaan trappen. Hoger dan 187 bpm kreeg ik mijn hartslag niet.

vrijdag 10 augustus 2012

Le Grand Ballon komt eraan

In mijn vorige blogbericht meldde ik wanhopig dat mijn conditie zo'n 10% minder is dan vorig jaar. Hoe moet dat straks bij de beklimming van Les Grand Ballon in september? Ik heb nog slechts 4 trainingsweken om mijn conditie op te peppen...

Record op de Koningsweg
Woensdag heb weer eens de Koningsweg beklommen. Deze begint bij de zuidingang van het Nationale park "De Hoge Veluwe" en eindigt bij de brandtoren op het Rozendaalse veld, met 110 meter het hoogste punt van Gelderland. Gemiddeld stijgingspercentage is 0,5%; dat lijkt niet veel, maar ik fiets dat hele stuk van 10,7 km op een hartslag van 90% van het maximum (170 bpm).

Halverwege draaide een roeifietser de Koningsweg op. Ik heb uit alle macht geprobeerd om hem in te halen. Dat is me niet gelukt, maar ik kon wel een paar kilometer aanhaken. Op het stijlste stuk vlak bij de Brandtoren moest ik lossen. Dank zij de hulp van deze roetser heb ik wel mijn snelheidsrecord op deze lastige klim weten te breken. In 20 minuten en 35 seconden was ik op het eindpunt (4 seconden sneller dan mijn vorige record op 1 juli dit jaar). Gemiddelde snelheid op dit stuk was 31,2 km/h en ik heb gemiddeld 212 Watt geleverd. Hoera, Bocycle is klaar voor "Le Grand Ballon" in september.

Het echte klimwerk
Geïnspireerd door dit succes ben ik donderdag 9 augustus richting Berg en Dal gefietst, om aldaar empirisch vast te stellen hoe het beklimmen van het steilere werk mij zou vergaan. De eerste klim, de Beekmansdalseweg, was een deceptie. Ik werd halverwege ingehaald. Niet door een bukker, maar door een... hardloper. Toch maar doorgereden naar de Oude Holleweg. De stijlste 0,5 km heeft een stijgingspercentage van gemiddeld 9,0% (stijlste stuk 13%). En ook hier verbrak ik mijn record van vorig jaar met 9,3 km/h (0,1 km/h sneller dan vorige jaar). Het geleverde vermogen bedroeg op dit stuk 246 Watt en dat op het middelblad (33 tanden). Bovenaan bij het Golden Tulip hotel, was ik helemaal stuk: mijn ledematen tintelden en de hartslag was 189 bpm, nagenoeg het maximum. Ik vroeg mij wel af of ik dit nu echt wel zo'n leuke hobby vond.

Nomen est omen
Bijna thuis zag ik nog een bestelwagen met het opschrift "le ballon". Dat kan niet anders zijn dan een gunstig voorteken: Laat die "Le Grand Ballon" maar komen...

dinsdag 7 augustus 2012

Slechtere conditie dan vorig jaar

Vergeleken met vorig jaar is mijn conditie nu slechter. Dat heb ik vastgesteld door de beklimmingen van de Oude Holleweg bij Nijmegen van afgelopen zaterdag te vergelijken met de beklimmingen van vorig jaar...

Oude Holleweg
Vorig jaar heb ik op 19 juni de Oude Holleweg 5 keer beklommen. Met behulp van STRAVA is het gpx-track van deze tocht heel eenvoudig te analyseren. Zo kun je de Oude Holleweg uit het het gpx-track selecteren en vergelijken met de resultaten van eerdere tochten en zelfs andere fietsers. Hiernaast het resultaat, waaruit te lezen is dat het klimvermogen nu 219 Watt bedraagt. Dat is 11% lager is dan de 243 Watt van vorig jaar.

Koningsweg
Het rondje over de Koningsweg van afgelopen vrijdag bleef ook achter bij wat ik op 1 juli voor de vakantie nog presteerde. De vakantiekilo's zitten nog in de weg. Bocycle heeft nog heel wat te trainen om klaar te zijn voor Le Grand Ballon in september.

zaterdag 4 augustus 2012

Waarom ligfietsers langzaam klimmen

In mijn vorige blogbericht beloofde ik een wetenschappelijke analyse over het fenomeen van het moeizame klimmen per ligfiets. Hier is die dan...

Praktijkervaring
De analyse is gebaseerd op mijn ervaring in de West Betuwe toer die ik zaterdag 28 juli heb gereden. Daarin fietste ik zo'n 20 km op met een aardige racefietser. Hij trainde op de fiets, ter voorbereiding op de Alternatieve Elfstedentocht in Weissensee die in januari 2013 plaats vindt. Op vlakke stukken fietsten wij gelijk op, maar bij het klimmen moest ik lossen. In de afdaling haalde ik hem weer in en fietsten wij weer gezellig keuvelend gezamenlijk verder. Ik vroeg mij af waarom het mij maar niet lukte hem bij het klimmen bij te houden. Dit fenomeen is als volgt te verklaren.

Vlak terrein
Op de vlakkere stukken reden wij zo'n 30 km/h. Mijn hartslag bedroeg dan circa 70% van de maximale hartslag. Ook mijn racefietsende metgezel reed met een hartslagmeter die eveneens 70% van zijn maximum aanwees. Met Bocycles rekenprogramma heb ik uitgerekend dat ik daarbij 153 Watt vermogen leverde. Maar de racefietser trapt bij die snelheid 221 Watt. Hij moest dus 68 Watt meer wegtrappen. Dit verschil wordt vrijwel geheel veroorzaakt door de lagere luchtweerstand van de ligfiets.

De berg op
Bij de beklimming van het Paardenveld bij Rhenen (gemiddeld stijgingspercentage 5,1%) reed ik met een hartslag van 95% van het maximum en een snelheid 14,6 km/h omhoog. Dit komt overeen met 237 Watt. Mijn bukkende compaan zei dat hij bij die beklimming ook helemaal voluit ging (95% van zijn hartslag). Omdat hij op vlak terrein bij 70% van zijn maximale hartslag al 68 Watt meer kon wegtrappen, zal hij bij 95% van zijn hartslag ook minstens diezelfde 68 Watt meer vermogen hebben geleverd. Dit komt overeen met 305 Watt ofwel 17,6 km/h. Over een afstand van 700 m, de lengte van de klim, is hij dan een halve minuut eerder boven, hetgeen overeenkomt met een voorsprong van zo'n 150 meter. En dit kwam redelijk overeen met wat ik in de praktijk registreerde.

Ligfietsers zijn lui
Kortom, deze ligfietsende Bocycle is een watje die met 68 Watt minder, op vlak terrein de bukkers aardig kan bijhouden, maar bij de beklimming, waarbij zijn luchtweerstandsvoordeel veel minder is, met zijn beperkte vermogen lelijk door de mand valt. Ligfietsers zijn dus, zoals wel eens eerder is geopperd, gewoon luie fietsers.


Voor de visueel ingestelden
In het tekeningetje is dit fenomeen nog eens overzichtelijk weergegeven. Het fenomeen van het moeizame klimmen per ligfiets is hiermee wetenschappelijk verklaard. Ik ben benieuwd naar reacties. Discussie geopend...

PS
Voor de fijnproevers onder de lezers zij nog vermeld dat het gewicht van de racefietser en het gewicht van zijn fiets nagenoeg overeenkwamen met die van Bocycle (totaalgewicht 95 kg).

donderdag 2 augustus 2012

West Betuwe toer 150 km

Hier dan eindelijk mijn wedervaren tijdens de zware 150 km lange West-Betuwe toer met 750 hoogtemeters en twee keer een lekke band. Mijn CO2-pomp liet mij daarbij echter lelijk in de steek...

De West Betuwe toer
De West Betuwe toer werd zaterdag 28 juli voor de 3e keer georganiseerd door de Stichting Wielerpromotie Rivierenland. De toer kent vijf afstanden: 60, 100, 125, 150 en 185 km. Ik had mij ingeschreven voor de 150 km die over vrijwel alle heuvels tussen Doorn en Oosterbeek voert.

De tocht was uitstekend verzorgd: goed uitgepijld en 3 controleposten waar gratis energierepen, fruit en water werden uitgedeeld. En op elke controlepost was een goede fietspomp, die ik hard heb nodig gehad. Want ik heb twee keer een lekke achterband opgelopen.

Lekke bandenpech
De eerste platte achterband werd veroorzaakt door een grote glassplinter. De band was snel gerepareerd door het omleggen van een nieuwe binnenband die ik altijd in mijn reparatiebidon heb. Maar toen ik die achterband met mijn CO2 patroon wilde oppompen liet dit stuk geavanceerde techniek het afweten. Ik draaide zoals het hoort de CO2-pomp op mijn Franse ventiel; draaide de kraan open en de band was in een mum van tijd met 6 atmosfeer gevuld. Toen ik echter de pomp weer losdraaide, draaide ik ook het binnenwerk van het ventiel los en was de binnenband weer zo plat als een dubbeltje. Na een tweede voorzichtiger poging was het resultaat hetzelfde. Pas de tiende wielrenner die ik vroeg of ik zijn fietspomp even mocht gebruiken stopte. Met die pomp kreeg ik er 3 atmosfeer in. Gelukkig was er binnen een kilometer de derde controlepost waar ik de band verder kon oppompen tot 6 atmosfeer.

Één kilometer voor de finish riep een collegarenner mij toe: "Meneer weet u wel dat uw achterband plat is?" Ik heb toe mijn trouwe fan en ega, die reeds bij de finish stond te wachten, gebeld om mij daar maar op te halen. Een anticlimax van deze mooie tocht die ik met een gemiddelde bewogen snelheid van 25 km/h heb afgelegd.

Beklag over die CO2-pomp
Op de terugweg, met de ligfiets achter in de auto, zijn wij nog naar de fietsenwinkel gereden waar ik die CO2-pomp had gekocht. Toen ik mijn beklag had gedaan, werd de werkplaatschef erbij geroepen. Na hem te hebben gedemonstreerd wat mij was overkomen, was de diagnose als volgt. Door het snelle verdampen van de vloeibare CO2 uit het CO2-patroon, vriest de pomp vast aan het ventiel. Daardoor draait het vastgevroren binnenwerk van het ventiel mee bij het losdraaien. De oplossing is om het binnenwerk met een tangetje goed vast te draaien (thuis voor vertrek uiteraard, want doorgaans heb ik geen tangetje in mijn reparatiebidon). Tevens moet je even wachten na het oppompen, voordat je de pomp weer losdraait van het ventiel. Door het wachten ontdooit het ijs.

Amerongse berg
Bij de beklimming van de Amerongse berg reed ik achter twee fietsbikkels met gespierde kuiten. Ik kon het niet nalaten deze renners uit het platte Almere te laten zien dat je ook met een ligfiets goed klimmen kan. Vlak voor de top moesten zij lossen. In de afdaling reed ik met 63 km/h naar beneden en waren de mannen al snel uit het vizier verdwenen.

Ik fietste ook zo'n 20 km gelijk op met een aardige racefietser. Hij trainde op de fiets, ter voorbereiding op de Alternatieve Elfstedentocht in Weissensee in januari 2013. Op vlakke stukken fietsten wij gelijk op, maar bij het klimmen moest ik lossen. In de afdaling haalde ik hem weer in en fietsten wij weer gezellig keuvelend gezamenlijk verder. In een volgend blogbericht een wetenschappelijke analyse over het fenomeen van het moeizame klimmen per ligfiets.

Waarom geen gps track?
Ik schreef reeds dat de tocht uitstekend was uitgepijld. Op lange rechte stukken kon het echter wel 2 kilometer duren voordat je een volgende pijl tegenkwam. Dan ga je je toch wel onrustig voelen als je zolang geen pijl ziet. Ook heb ik twee keer een pijl gemist. De eerste keer kwam ik daar snel achter, omdat de fietsers achter mij uit de spiegel waren verdwenen. Ik maakte snel rechtsomkeer en zag al snel de afslag die ik had gemist. Maar bij de tweede keer in Lienden had ik geen zin om het hele eind weer terug te fietsen op zoek naar de gemiste pijl. Op de routebeschrijving zag ik dat ik in het nabije Ommeren rechtsaf de "Dokter Guepinlaan" in moest. Die heb ik toen maar ingetypt in mijn GPS navigator, die mij snel weer naar dit routepunt dirigeerde. Ik vroeg mij wel af waarom de organisatoren niet gewoon een GPS-track beschikbaar stellen. Dan waarschuwt de GPS-navigator direct als je verkeerd fietst.