Vandaag (zondag) was het de landelijke ligfiets opstapdag. Bij vrijwel alle ligfietsdealers in Nederland konden ligfietsen worden uitgeprobeerd en kon een mooie tocht worden geligfietst. Ik had als vertrekpunt ELAN uit Nijmegen uitgekozen (daar had ik in december mijn Fujin ligfiets gekocht)...
Tja trouwe bloglezers, deze dag geen spannend avontuur. Geen lekke banden, geen valpartij, geen gevaarlijke afdalingen. Het was gewoon een prachtige tocht van Nijmegen naar Mill en via Grave weer terug (51 km). We vertrokken met zeven fietsers, maar al snel waren wij Rob kwijt. Ellen is vervolgens Rob gaan zoeken, maar beiden hebben we die tocht niet meer terug gezien.
Van Rob Harmeling had ik twee weken geleden geleerd hoe belangrijk recupereren is. Nou dat hebben we uitgebreid gedaan bij cafetaria De Frietkraam in Mill. Daarna nog 23 km op/tegen de pedalen en daar wachtte ons het beloofde buffet bij de Chinees tegenover de ligfietswinkel ELAN van Hans van Vugt. Daar hebben de vermiste ligfietsers Rob en Ellen zich weer bij het gezelschap vervoegd. Al met al een zeer geslaagde dag goed voor 97 km (inclusief mijn reis naar/van Nijmegen) op het fietslog van mijn Fujin.
In 20211 ben ik mee gaan doen met het sportprogramma "Committed Power" van het bedrijf waar ik werk. Daarin heb ik diverse colls beklommen, waaronder de "Col de Joux Plane" (2011), "Le Grand Ballon" (2012), “Col d’Aubisque” (2013), Girona in Catalonië (2015). De laatste tocht was de Eddie Merckx classic in Fuchsl am See nabij het Oostenrijkse Salzburch (op 8 september 2019). Daarna is het sportprogramma helaas gestopt. Maar ik heb de ligfiets niet aan de kant gezet en trap nog lustig voort...
BoCycle
zondag 27 maart 2011
zondag 20 maart 2011
Spectaculaire afdaling van Bocycle op YouTube
Vandaag heb ik de mooie omgeving van Rhenen verkend. Uiteraard behoort daar ook de beklimming van de Grebbeberg en de Amerongseberg bij. In dit bericht lees je wat voor een avonturen ik daar nu weer heb meegemaakt...
Op advies van een collega (een ervaren racefietser) zou ik vandaag in het D2-gebied gaan fietsen, hetgeen voor mij betekent dat de hartslag tussen de 147 en 159 slagen per minuut wordt gehouden. Daarmee verbetert de conditie sneller dan wanneer je je met een hogere hartslag helemaal stuk rijdt. Wel had ik mij voorgenomen om af en toe een intervalletje in te lassen, waarin ik tot het uiterste zou gaan. De Grebbeberg en de Amerongseberg leenden zich daar uitstekend voor.
Op het Lexesveer bij Wageningen werd ik aangemoedigd door drie jonge fans. Zij vroegen mij de oren van het hoofd: "Waarvoor dient dat blauwe slangetje?" daarbij wijzend naar de slang van mijn drinkzak. De kinderen gingen hun vader ophalen, die aan de overkant van de Rijn met zijn fiets stond te wachten. Moeder maakte de foto. Het was een hele leuke ontmoeting.
Maar al spoedig doemde de indrukwekkende Grebbeberg in de verte op. Dit monster zou ik vandaag gaan bedwingen. En niet met een sukkelgangetje, maar met ten minste 15 km/h. Nu is die berg met maximaal 7% een onschuldig "Roodkapje" vergeleken met de smerigste col van de Alpen (zoals de Col de Joux Plane ook wel wordt genoemd). Ik heb het dan ook gered, maar de hartslagmeter wees wel 189 bpm aan.
Op de Amerongseberg ben ik wederom voluit gegaan. Ook heb ik daar de afdaling gefilmd (56,2 km/h). Niet alleen de weg en de omgeving, maar ook mijn onverschrokken gezicht en de kilometerteller zijn gefilmd. Klik op het filmbeeld hieronder en beleef deze spectaculaire afdaling alsof je zelf achter het stuur zit.
Na afloop van deze training van 62 km wachtte mij een lekkere maaltijd bij mijn schoonmoeder. Het is dan ook met een voldaan gevoel dat ik de punt achter deze laatste zin van dit blogbericht typ.
Op advies van een collega (een ervaren racefietser) zou ik vandaag in het D2-gebied gaan fietsen, hetgeen voor mij betekent dat de hartslag tussen de 147 en 159 slagen per minuut wordt gehouden. Daarmee verbetert de conditie sneller dan wanneer je je met een hogere hartslag helemaal stuk rijdt. Wel had ik mij voorgenomen om af en toe een intervalletje in te lassen, waarin ik tot het uiterste zou gaan. De Grebbeberg en de Amerongseberg leenden zich daar uitstekend voor.
Op het Lexesveer bij Wageningen werd ik aangemoedigd door drie jonge fans. Zij vroegen mij de oren van het hoofd: "Waarvoor dient dat blauwe slangetje?" daarbij wijzend naar de slang van mijn drinkzak. De kinderen gingen hun vader ophalen, die aan de overkant van de Rijn met zijn fiets stond te wachten. Moeder maakte de foto. Het was een hele leuke ontmoeting.
Maar al spoedig doemde de indrukwekkende Grebbeberg in de verte op. Dit monster zou ik vandaag gaan bedwingen. En niet met een sukkelgangetje, maar met ten minste 15 km/h. Nu is die berg met maximaal 7% een onschuldig "Roodkapje" vergeleken met de smerigste col van de Alpen (zoals de Col de Joux Plane ook wel wordt genoemd). Ik heb het dan ook gered, maar de hartslagmeter wees wel 189 bpm aan.
Op de Amerongseberg ben ik wederom voluit gegaan. Ook heb ik daar de afdaling gefilmd (56,2 km/h). Niet alleen de weg en de omgeving, maar ook mijn onverschrokken gezicht en de kilometerteller zijn gefilmd. Klik op het filmbeeld hieronder en beleef deze spectaculaire afdaling alsof je zelf achter het stuur zit.
Na afloop van deze training van 62 km wachtte mij een lekkere maaltijd bij mijn schoonmoeder. Het is dan ook met een voldaan gevoel dat ik de punt achter deze laatste zin van dit blogbericht typ.
zaterdag 19 maart 2011
Zelf een ligfiets uitproberen
Op zondag 27 maart is er de Landelijke ligfietsdag. Je kunt dan zelf een ligfiets uitproberen. Klik op deligfietsspecialisten voor startlocties en overige informatie.
vrijdag 18 maart 2011
Sportkeuring; zou ik goedgekeurd worden?
Woensdag had ik de sportkeuring; zou ik goedgekeurd worden om mee te mogen naar de "Col de Joux Plane"?
Alle deelnemers aan het sportprogramma Committed Power moeten verplicht een medische sportkeuring ondergaan. Woensdag was ik aan de beurt. De keuring was uitgebreid. En, beste bloglezers, om jullie niet onnodig lang in spanning te houden:"Ik ben goedgekeurd". Dus dit blog wordt vervolgd. De foto's geven een impressie van de keuring.
Alle deelnemers aan het sportprogramma Committed Power moeten verplicht een medische sportkeuring ondergaan. Woensdag was ik aan de beurt. De keuring was uitgebreid. En, beste bloglezers, om jullie niet onnodig lang in spanning te houden:"Ik ben goedgekeurd". Dus dit blog wordt vervolgd. De foto's geven een impressie van de keuring.
dinsdag 15 maart 2011
Zo word je volger van mijn blog
Iedereen kan dit blog lezen. Maar je kunt ook volger worden. Je kunt dan reacties plaatsen op blogberichten. Van elke volger verschijnt er een portretje in de rechter kolom. En voor mij is het natuurlijk leuk om veel volgers te hebben. En last but not least, volgers krijgen geen spam of andere ongewenste e-mail.
Je wordt volger door op het icoontje "Volgen" (in de rechter kolom onder het kaartje van de "Col de Joux Plane") te klikken. In het scherm dat dan verschijnt (zie hieronder) kun je kiezen met welk e-mailadres je je als volger aanmeldt.
Heb je zelf al een gmail-adres (dat is een e-mailadres dat eindigt op @gmail.com), klik dan op.....
Heb je geen gmail-adres klik dan op de tekst..... (je kunt je dan aanmelden met je eigen e-mailadres; dit hoeft geen gmail-adres te zijn)
Volg vervolgens nauwgezet de instructies op.
Mocht je daarmee toch nog problemen hebben, stuur dan een e-mail naar bocycle@bocycle.nl en ik help je verder.
Je wordt volger door op het icoontje "Volgen" (in de rechter kolom onder het kaartje van de "Col de Joux Plane") te klikken. In het scherm dat dan verschijnt (zie hieronder) kun je kiezen met welk e-mailadres je je als volger aanmeldt.
Heb je zelf al een gmail-adres (dat is een e-mailadres dat eindigt op @gmail.com), klik dan op.....
Heb je geen gmail-adres klik dan op de tekst..... (je kunt je dan aanmelden met je eigen e-mailadres; dit hoeft geen gmail-adres te zijn)
Volg vervolgens nauwgezet de instructies op.
Mocht je daarmee toch nog problemen hebben, stuur dan een e-mail naar bocycle@bocycle.nl en ik help je verder.
zondag 13 maart 2011
Eerste training van Rob Harmeling
Tja beste bloglezers...Jullie wisten al dat ik in september de Col de Joux Plane ga beklimmen. Dat doe ik niet alleen, maar met zo'n 125 collega's. Vandaag was de eerste gemeenschappelijke training. Lees gauw verder hoe dit mij als enige ligfietser is vergaan tussen alle racefietsgeweld...
Het sportprogramma
In 2001 startte mijn werkgever een initiatief om medewerkers te stimuleren meer te sporten en te bewegen. Met een intensief trainingsprogramma worden de deelnemers klaargestoomd voor het einddoel. Er zijn vier programma's waarvoor men zich kan inschrijven: hardlopen, wielrennen, schaatsen of nordic walking. Voor de wielrenners is het einddoel dit jaar "de beklimming van de Col de Joux Plane". Het sportprogramma is razend populair: er doen zo’n 600 sporters mee waarvan 125 wielrenners.
De eerste gemeenschappelijke training
Vandaag was dan de eerste gemeenschappelijke training onder leiding van ex-profwielrenner Rob Harmeling. Hij maakte ons deelgenoot van de beginselen van supercompensatie. Na een intensieve training gaat je conditie in eerste instantie achteruit. Pas na een voldoend lange herstelperiode (recuperatie geheten) moet je de intensieve training weer oppakken, om zo op een steeds hoger niveau te komen. Maar hij waarschuwde ook voor overtraining; als je de herstelperiode te kort neemt, dan gaat je conditie steeds verder achteruit. "Je moet het niet erg vinden om in je herstelperiode (bijvoorbeeld een dag na een intensieve training) door de eerste de beste scholier op zijn gammele fiets voorbij gesjeesd te worden", zo zei Rob lachend, maar welgemeend. Meer informatie over supercompensatie vind je op o.a. zitvlees
De praktijk
Na de inspirerende en zeer humorvolle inleiding van Rob, werd het tijd om het geleerde in de praktijk te brengen. Op het bedrijfsterrein moesten we meteen voluit vier rondjes de heuvel op. Ik dacht dat mijn maximum 184 bpm (hartslagen per minuut) was, maar de hartslagmeter gaf soms ook een harslag van 192 bpm aan. Een mooi begin dus. Daarna naar Papendal met de hele wielerploeg. Daar werden wij
geïnstrueerd hoe ploegrijden in zijn werk gaat. De ploeg rijdt in de "windschaduw" van de koprijder. Na verloop van tijd laat de koprijder zich afzakken en neemt de volgende het van hem over. Best lastig om de goede positie t.o.v. je voorganger te vinden. Ook het kiezen van de goede constante snelheid door de koprijder is lastig. En.... met mij als ligfietser op kop had de nummer twee het ook best zwaar.
Onderweg was er ook nog ruimte voor een goed gesprek; doel van dit sportgebeuren is ten slotte ook om de teamgeest te stimuleren. De finish was weer in het tot sportkantine omgedoopte bedrijfsrestaurant. Na een lunch kregen de deelnemers een gepast wielertenue aangemeten. Want zo'n vest en een spijkerbroek, waarmee ik mij tot nu toe op de openbare weg vertoonde is toch niet representatief voor ons mooie bedrijf.
Ik spoedde mij na afloop opgetogen en met een voldaan gevoel naar huis om als de wiede weerga mijn blog bij te werken. Want na deze geslaagde dag hoop ik toch wel een aantal nieuwe volgers te mogen verwelkomen.
Het sportprogramma
In 2001 startte mijn werkgever een initiatief om medewerkers te stimuleren meer te sporten en te bewegen. Met een intensief trainingsprogramma worden de deelnemers klaargestoomd voor het einddoel. Er zijn vier programma's waarvoor men zich kan inschrijven: hardlopen, wielrennen, schaatsen of nordic walking. Voor de wielrenners is het einddoel dit jaar "de beklimming van de Col de Joux Plane". Het sportprogramma is razend populair: er doen zo’n 600 sporters mee waarvan 125 wielrenners.
De eerste gemeenschappelijke training
Vandaag was dan de eerste gemeenschappelijke training onder leiding van ex-profwielrenner Rob Harmeling. Hij maakte ons deelgenoot van de beginselen van supercompensatie. Na een intensieve training gaat je conditie in eerste instantie achteruit. Pas na een voldoend lange herstelperiode (recuperatie geheten) moet je de intensieve training weer oppakken, om zo op een steeds hoger niveau te komen. Maar hij waarschuwde ook voor overtraining; als je de herstelperiode te kort neemt, dan gaat je conditie steeds verder achteruit. "Je moet het niet erg vinden om in je herstelperiode (bijvoorbeeld een dag na een intensieve training) door de eerste de beste scholier op zijn gammele fiets voorbij gesjeesd te worden", zo zei Rob lachend, maar welgemeend. Meer informatie over supercompensatie vind je op o.a. zitvlees
De praktijk
Na de inspirerende en zeer humorvolle inleiding van Rob, werd het tijd om het geleerde in de praktijk te brengen. Op het bedrijfsterrein moesten we meteen voluit vier rondjes de heuvel op. Ik dacht dat mijn maximum 184 bpm (hartslagen per minuut) was, maar de hartslagmeter gaf soms ook een harslag van 192 bpm aan. Een mooi begin dus. Daarna naar Papendal met de hele wielerploeg. Daar werden wij
geïnstrueerd hoe ploegrijden in zijn werk gaat. De ploeg rijdt in de "windschaduw" van de koprijder. Na verloop van tijd laat de koprijder zich afzakken en neemt de volgende het van hem over. Best lastig om de goede positie t.o.v. je voorganger te vinden. Ook het kiezen van de goede constante snelheid door de koprijder is lastig. En.... met mij als ligfietser op kop had de nummer twee het ook best zwaar.
Onderweg was er ook nog ruimte voor een goed gesprek; doel van dit sportgebeuren is ten slotte ook om de teamgeest te stimuleren. De finish was weer in het tot sportkantine omgedoopte bedrijfsrestaurant. Na een lunch kregen de deelnemers een gepast wielertenue aangemeten. Want zo'n vest en een spijkerbroek, waarmee ik mij tot nu toe op de openbare weg vertoonde is toch niet representatief voor ons mooie bedrijf.
Ik spoedde mij na afloop opgetogen en met een voldaan gevoel naar huis om als de wiede weerga mijn blog bij te werken. Want na deze geslaagde dag hoop ik toch wel een aantal nieuwe volgers te mogen verwelkomen.
maandag 7 maart 2011
Met "Liggend Arnhem" naar Doornenburg
Zondag heb ik samen met vijf ligfietsers van "Liggend Arnhem" een prachtige toertocht gefietst door de Lingewaard. Bij de Eusebiuskerk in Arnhem was het verzamelpunt. Enkele hoogtepuntjes:
- De Rijndijk bij Pannerden
- Het pontje bij Pannerden
- De carnavalsoptocht in Doornenburg
- De zomerdijk ten zuiden van Bemmel
- Het kapelletje bij Bredelaar
Dieptepunt:
- Lekke band (een Schwalbe marathon plus nogwel).
Veel opzien baarde onze velomobielrijder (de gele banaan) met zijn schoenverwarming; het leken wel raketschoenen. Indachtig de wijsheid "a picture tells you more than a thousand words" verwijs ik verder naar de foto's ter illustratie van deze geslaagde dag (goed voor 73 km in het fietslog). Met dank aan de organisator Darwin Manders.
- De Rijndijk bij Pannerden
- Het pontje bij Pannerden
- De carnavalsoptocht in Doornenburg
- De zomerdijk ten zuiden van Bemmel
- Het kapelletje bij Bredelaar
Dieptepunt:
- Lekke band (een Schwalbe marathon plus nogwel).
Veel opzien baarde onze velomobielrijder (de gele banaan) met zijn schoenverwarming; het leken wel raketschoenen. Indachtig de wijsheid "a picture tells you more than a thousand words" verwijs ik verder naar de foto's ter illustratie van deze geslaagde dag (goed voor 73 km in het fietslog). Met dank aan de organisator Darwin Manders.
zaterdag 5 maart 2011
Nieuw snelheidsrecord bij het echte klimwerk....
Vrijdag ben ik aan het echte klimwerk begonnen rond Beek-Ubbergen. Ik heb daar een aantal referentiecols gekozen om de verbetering van mijn klimprestaties te kunnen monitoren.
Ik heb de volgende referentiecols geselecteerd:
- 1x Beekmansdalseweg
- 2x Nieuwe Holleweg (vanaf de splitsing met de Holleweg)
- 2x Oude Holleweg (vanaf de splitsing met de Nieuwe Holleweg)
Deze cols hebben allemaal een gemiddeld stijgingspercentage rond de 10% met een maximum van 12% of 13%. Minstens zo zwaar als de Col de Joux Plane; helaas wel een stuk korter. De referentieklim is bij elkaar 2,85 km lang en 281 meter hoog. Mijn maximale harslag bedroeg 175 bpm en de gemiddelde snelheid was 8,0 km/h. Een mooie verbetering ten opzichte van het sukkelgangetje van 7 km/h waarmee ik op 30 januari de Oude Holleweg opklom. Deze referentieklim ga ik minstens eens per maand herhalen om de voortgang te kunnen monitoren.
Maar ik heb vrijdag nog meer gedaan dan alleen maar de de berg op- en neerfietsen. Ik ben ook nog de Brandenberg in het prachtige Reichswald ten zuiden van Kranenburg/Galgensteeg (Duitsland) afgedaald. Daar heb ik een nieuw persoonlijk snelheidrecord gevestigd van 64,46 km/h.
Daarna kwam ik bij een wel heel bijzonderegrensovergang; de routeplanner stuurde mij over
dit particuliere erf. De fiets staat op de foto op Nederlands grondgebied en de andere kant van het erf is Duitsland. Gelukkig was de boerin zo aardig om mij toe te staan haar erf te passeren.
Weer terug in Nederland nog even de Zevenheuvelenweg genomen en 7,5 km over de Waalbandijk gefietst met een gemiddelde van 30km/h.
Ten slotte nog een tip. Surf naar de volgende websites met veel informatie over vrijwel alle Nederlandse (en ook buitenlandse) klimheuvels, zoals stijgingspercentages, klimprofiel, routes, etcetc.
- Heuvelsfietsen: NL cols met stijg%
- Hardfietsen: NL cols met stijg%
- Bikemap: Hier kun je de Col de Joux Plane (en vele andere routes in NL en buitenland) virtueel nafietsen.
- Climbbybike: alle cols en beklimmingen ter wereld
Ik heb de volgende referentiecols geselecteerd:
- 1x Beekmansdalseweg
- 2x Nieuwe Holleweg (vanaf de splitsing met de Holleweg)
- 2x Oude Holleweg (vanaf de splitsing met de Nieuwe Holleweg)
Deze cols hebben allemaal een gemiddeld stijgingspercentage rond de 10% met een maximum van 12% of 13%. Minstens zo zwaar als de Col de Joux Plane; helaas wel een stuk korter. De referentieklim is bij elkaar 2,85 km lang en 281 meter hoog. Mijn maximale harslag bedroeg 175 bpm en de gemiddelde snelheid was 8,0 km/h. Een mooie verbetering ten opzichte van het sukkelgangetje van 7 km/h waarmee ik op 30 januari de Oude Holleweg opklom. Deze referentieklim ga ik minstens eens per maand herhalen om de voortgang te kunnen monitoren.
Maar ik heb vrijdag nog meer gedaan dan alleen maar de de berg op- en neerfietsen. Ik ben ook nog de Brandenberg in het prachtige Reichswald ten zuiden van Kranenburg/Galgensteeg (Duitsland) afgedaald. Daar heb ik een nieuw persoonlijk snelheidrecord gevestigd van 64,46 km/h.
Daarna kwam ik bij een wel heel bijzonderegrensovergang; de routeplanner stuurde mij over
dit particuliere erf. De fiets staat op de foto op Nederlands grondgebied en de andere kant van het erf is Duitsland. Gelukkig was de boerin zo aardig om mij toe te staan haar erf te passeren.
Weer terug in Nederland nog even de Zevenheuvelenweg genomen en 7,5 km over de Waalbandijk gefietst met een gemiddelde van 30km/h.
Ten slotte nog een tip. Surf naar de volgende websites met veel informatie over vrijwel alle Nederlandse (en ook buitenlandse) klimheuvels, zoals stijgingspercentages, klimprofiel, routes, etcetc.
- Heuvelsfietsen: NL cols met stijg%
- Hardfietsen: NL cols met stijg%
- Bikemap: Hier kun je de Col de Joux Plane (en vele andere routes in NL en buitenland) virtueel nafietsen.
- Climbbybike: alle cols en beklimmingen ter wereld
Abonneren op:
Posts (Atom)