Volgende week zondag (op moederdag) rijdt Bocycle de Ronde van Nijmegen, 124,11 km en 536,74 hoogtemeters (de Classic route). Vandaag heeft hij deze route verkend. Het resultaat van Bocycles prestatie in deze proefrit lees je in dit blogbericht. En ook dit keer verliep de tocht niet zonder incidenten...
RIS (Runner Inhaal Syndroom)
Gevaarlijke drempeltje langs kasseienstraat
Bocycles wond
Nijmeegse kkkkasssseeeeien
De Classic route begint met klimmen
De meeste hoogtemeters worden in de eerste 16 km van de Classic route gemaakt: Zevenheuvelenweg, Oude Kleefsebaan, Oude Holleweg. Op de Oude Holleweg werd ik ingehaald door vele racers en... nota bene door een hardloper. Hij riep mij toe:"Doe maar rustig aan joh, 't is zondag". Nadat ik het verpletterende RIS (Runner Inhaal Syndroom) dat deze renner bij mij opriep had verwerkt, was ik toch niet ontevreden over de gemiddelde snelheid van 8,96 km/h die ik over dat stijle stukje van gemiddeld 9,4% over 550 m had neergezet.
Nijmeegse kasseien
Daarna volgde een stuk door de Nijmeegse binnenstad en de Waalkade. Dat dit oord voorzien is van stevige kasseien zal ik niet licht vergeten. Toen ik uitweek voor een huppelend meisje, kletterde de ligfiets met berijder op de grond. De kasseienstraat bleek voorzien te zijn van een klein, glad drempeltje, dat ik niet ongeschonden kon nemen. Een bloedende schaafwond op de elleboog was het gevolg. Ik moet wel zeggen dat de hulp die ik van de geschrokken ouders van het meisje kreeg hartverwarmend was.
Ook mijn Garminnavigator op het stuur had moeite met de kasseien. Hij schakelde door het getril op het stuur steeds uit (los contactje?).
Duitse elektriciteitspalen
20km/h, dat kost kostbare minuten
Hoe weet je dat je in Duitsland bent?
Na dit benarde Nijmeegse avontuur volgde een prachtige tocht over dijken en door Duitsland. Je ziet direct dat je in Duitsland bent aan de elektriciteitspalen. Op een dijk draaide vlak voor mijn neus een Mazda de dijk op. Vervolgens bleef hij voor mij 20 km/h talmen. Dat geteut heeft mij kostbare minuten in het eindklassement gekost.
Armstukken uit
En de temperatuur bleef maar stijgen; dus gauw een plekje gezocht om de been- en armstukken uit te doen.
Do en kornuiten
Vrolijke wandelaars
Bij zweefvliegveld Malden, zat (of liever "lag") ik er behoorlijk doorheen. Ik lag te fantaseren over lekkere ijsjes toen ik mijn naam hoorde roepen: "Gerriiiit!!!!" Het bleek mijn dochter Do te zijn die mij zo enthousiast toeriep. Zij was met ega en vriendin een boswandeling aan het maken. Ze stelde voor om gezamenlijk een ijsje op het zweefvliegveld te gaan eten. Voor deze verleiding had Bocycle graag een paar kostbare minuten in het tijdklassement over; het was immers toch nog maar een verkennende tocht.
Uitslag
53% was langzamer
Bij de finish heb ik snel de tijd en afstand genoteerd. Thuis heb ik die vergeleken met de uitslag van de Ronde van Nijmegen 2012. En ondanks alle oponthoud ben ik toch nog bij de snelste 50% geëindigd (390ste plaats ten opzicht van de 832 deelnemers in 2012). Mijn klimprestatie op de Oude Holleweg was aanzienlijk minder: 80% was sneller. Maar daarbij heeft Bocycle het zonder zijn luchtweerstandsvoordeel moeten doen.
Volgende week op moederdag gaat het "voor het echie". Je kunt mijn verrichtingen dan volgen via twitter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten