Bocycle in de West-Betuwe toer 150km

Zaterdag heb ik de West-Betuwe toertocht gereden. De takken vlogen uit de bomen. Bliksem en onweer. Lees hoe Bocycle dit gevaarlijke avontuur heeft overleefd...


Inschrijven bij de "permanence"
1046 hoogtemeters (foto www.betuwefotografie.nl)
Schuilen met deelnemer aan Cycle for Hope De West-Betuwe toer
De West-Betuwe toertocht werd zaterdag voor de vierde keer georganiseerd. In 2010 waren er nog slechts 600 deelnemers; gisteren verschenen er zo'n 2000 renners aan de start. Maar of die allemaal de barre tocht hebben uitgereden waag ik te betwijfelen. De Gelderlander schreef "Onweer, regen en harde windstoten plagen West-Betuwe Toer".

Ik had mij voor de 150km tocht met 1046 hoogtemeters ingeschreven. Om 08:15 uur verscheen ik aan de start, om nog voor het onweersfront, dat volgens buienradar om 15:00 uur over zou trekken, weer aan de finish te verschijnen. Helaas bleek deze voorspelling van vrijdagavond niet helemaal juist. Het onweersfront stortte zich over de arme deelnemers aan de West-Betuwe toer al om 11:30 uur uit. De bomen werden door de stormachtige wind vervaarlijk heen en weer bewogen. De takken vielen rond ons neer. En de donder en bliksem waren angstaanjagend. Gelukkig zagen wij (ik was inmiddels aangehaakt bij een peletonnetje van een man of zes) vlak bij deze onheilsplek een boerderij. Onder de dakoversteek vonden wij een schuilplek voor het barre weer.

Cycle for Hope
Daar stond ik naast een fietser die trainde voor de Cycle for Hope. Dit is een estafette fietstocht "Rondje Nederland": "1200 km, in 48 uur, non-stop, dag-en-nacht rond Nederland" zo vermeldt de website van Cycle for Hope. Net als bij de Alpe d'Huzes, moeten de teams een minimumbedrag aan sponsorgeld inzamelen, dat geheel ten goede komt aan het goede doel "christelijke hulpverlening bij verslaving en psychische problemen".


Gezelligheid kent geen tijd (nou ja 50 minuten)
Eindelijk droog; zicht op Rhenen
Het bewijs: de stempelkaart Zou het nog droog worden?
Na een half uur was het onweer verdwenen en waagde ik mij weer op de ligfiets. De regen was echter nog niet verdwenen en doornat arriveerde ik op de tweede stempelpost. Daar ben ik mij in goed gezelschap te buiten gegaan aan een heerlijke cappuccino met appelgebak en slagroom. Even later kwam ook de sympathieke deelnemer aan de Cycle for Hope aan ons tafeltje zitten. Het was reuze gezellig op die stek en het duurde dan ook zo'n 50 minuten eer wij voldoende moed hadden verzameld om de tocht voor de laatste etappe van 46 km te hervatten. En het regende nog steeds.

Doornat en met modder in de nek (want een spatbordje achter weegt gauw 200 gram en dat wil je als berggeit toch niet aan je fiets hebben hangen) passeerde ik de finishlijn. Daar werd de laatste stempel op de doorweekte stempelkaart gezet.

Anekdote
Daarna nam ik nog een broodje kroket en een aardige anekdote mag niet onvermeld blijven. Ik nam met mijn lekkernij plaats aan een tafeltje waar ook een deelneemster zat die wel trek had in een goed "after-struggling-gesprek". Helaas verhinderde de 125 dB van de discomuziek dit voornemen. Ik vertelde haar dat ik de diskjockey wel even zou vragen het volume wat te temperen. Ik liep naar de man toe en zei hem: "fantastisch goede muziek, maar het zou nog beter klinken als het met een lager volume zou worden afgespeeld". Daarop zei de man dat hij toch na het volgende nummer de boel zou inpakken. Dat vond ik een prima deal. Toen ik weer plaats nam aan het tafeltje keek de vrouw mij vol verwachting aan. "Ik heb hem weggestuurd", zei ik zonder blikken of blozen: "Na het volgende nummer pakt hij de hele boel in en vertrekt hij". Ik zag ongeloof in haar gezicht die omsloeg in bewondering toen hij even later het laatste nummer aankondigde. We hebben nog veel plezier gehad om deze toevalige gebeurtenis.


De drie dames op de pont waren heel
nieuwsgierig naar mijn fiets
...niet op alle paden van de Eneco tocht En nog meer getraind deze laatste vakantieweek?
Ik wil jullie enkele foto's van de twee trainingstochten die ik eerder deze week heb gereden niet onthouden. Dinsdag was dat de Eneco Zuid- en Noord-Veluwe tocht. En donderdag ben ik van een koffievisite in Hengelo naar mijn domicili gefietst. Twee prachtige hete dagen (bijna 30 ⁰C). Prima te doen met de verkoelende wind die je als fietser zelf produceert, vooral in de schaduw van de bomen.
Prima te doen in de schaduw, maar...

Mooi Bennekom
Niet onvermeld mag blijven dat ik in de West-Betuwe toer tussen Wageningen en Rhenen de liggers van ligfietsclub Mooi Bennekom ontmoette (dwz voorbij racete). Enthousiast moedigden zij mij aan (zie foto). Mooi Bennekom organiseert elke maand een ontspannen en gezellige ligfietstocht in de mooie omgeving van Bennekom. Op 31 augustus is de volgende toertocht; dan fiets ik weer met deze vrolijke kerels (en soms dames) mee.

"Hé Mooi Bennekommers"