Op zoek naar een markante Wageninger

De maandelijkse fietstocht van ligfietsclub "Mooi Bennekom" had zaterdag als bestemming een heel bijzondere straat in Wageningen. Deze straat is namelijk eerder dit jaar vernoemd naar een familielid van de organisator van de tochten van "Mooi Bennekom". Hij werd de trommelaar genoemd. Tijdens deze tocht kregen de deelnemers te horen welke nobele daden deze markante Wageningse burger in zijn leven heeft verricht...

Sebastiaan op Peters trike

De start
Bij het verzamelpunt (de start) in Bennekom kwam iemand naar ons toelopen met wel heel veel belangstelling voor onze vervoermiddelen. Met name van de trike van Peter wilde hij alles weten. Hij bleek Sebastiaan te heten die zelf recent ook een trike had aangeschaft. Over twee weken zou die worden geleverd. En misschien fietst hij 28 juli wel mee met "Mooi Bennekom".


De familierelatie

De trommelaar
De bekende, markante Wageninger was Gerard Slotboom. Henk Slotboom schreef in het boek "Julianastraat 34" over zijn jeugd in Wageningen in en na de Tweede Wereldoorlog het volgende over zijn oom Gerard....

Gerard de trommelaar was populair en wereldberoemd in heel Wageningen. Iedereen kende hem: de postbode, de politie, de kinderen, de burgemeester. Als er iets was te doen: Gerard was op de hoogte van alle op handen zijnde evenementen. Dan zorgde hij ervoor daar tijdig aanwezig te zijn.
Prominent was hij aanwezig, zelfs als prins Bernhard op 5 mei de parade afnam van de veteranen was hij niet eerder tevreden totdat hij even aandacht en een hand kreeg.
Met zijn muzikale talenten wist hij als meest actieve straatmuzikant van de wereld zichzelf te bedruipen: hij trommelde 's morgens een broodje bij de bakkerij van de coöperatie in de Gerdesstraat en tommelde daarna bij de slager een flinke plak worst. Bij een andere bakker trommelde hij 's middags een lekker gebakje. Als Gerard echt in vorm was dan gaf hij als toegift al trommelend een parade ten beste volgens een vast ingestudeerd patroon. Maar hij accepteerde geen geld. Nooit!
[..]

Gerard Slotboom

Het hele politiekorps van Wageningen en het hele studentenkorps waren zijn grote vrienden. Zo af en toe werd Gerard zelfs gesignaleerd achterop de motor van de politie. Die motor was toen alleen maar in gebruik bij grotere evenementen. Bij al het kleinere werk was het politiekorps op de fiets paraat.
Een echte trommel kreeg Gerard van de studenten. Hij had zijn muzikale talenten al eens laten horen op een oud koekblik. De studenten vonden Gerard een echte trommel waardig. Een collecte bracht meer dan één trommel op. Gerard was voor eeuwig verzekerd van een trommel.
[..]
Hoe graag Gerard ook trommelde: maar nooit op zondag. De zondag was een rustdag. Dan ging hij mee naar het zwartekousenkerkje, de kerk op het Walletje. Daar mocht hij voor God zijn zoals hij was. Volledig geaccepteerd, een kind van God.
Vroeger schaamde ik mij wel eens voor Gerard, maar terugkijkend ben ik best een beetje trots op mijn oom. Gerard was een broer van mijn vader. Het hele gezin waarin Gerard Slotboom opgroeide verdient respect. Vooral voor mijn opa, want Gerard werd nooit weggestopt zoals toen bij veel mensen met het syndroom van Down het geval was. Gerard kreeg een bepaalde vrijheid waarbij hij zijn muzikale talent aan alle Wageningers mocht laten horen. Hij was gelukkig, want hij mocht zijn zoals hij was!

Daar sta je dan zomaar op de Gerard Slotboomkade

Gerard Slotboomkade
En dan sta je daar zomaar op de Gerard Slotboomkade. Op 19 april 2018 werd deze kade vernoemd naar deze broer van mijn aangetrouwde oom Jan. Gerard is dus niet eens "aanverwant" ofwel familie. Toch was het boeiend om de achtergrond van dit bijzondere stukje Wageningen te hebben mogen leren kennen.

Meer informatie over de vernoeming...
Wageningen eert Gerard Slotboom met straatnaam
Wageningen eert ‘de kleine man met de trommel’ met de Gerard Slotboomkade
Gerard Slotboom was geliefd bij alle Wageningers