Who is Boogie?
De toertocht is vernoemd naar Michael Boogerd, die zelf ook aanwezig was en zelfs met zijn zoon meereed. Ik had de 100km-groep gekozen, waarin natuurlijk een aantal stevige Limburgse colletjes te beklimmen waren. De tocht voerde ook door Belgisch Limburg, direct te herkennen aan...de elektriciteitspalen. Direct na de start hielden de collega's al een stevig tempo aan. Met mijn luchtweerstandsvoordeel (zo'n 40%) kon ik hen makkelijk bijhouden, totdat de eerste klim zich aandiende. Daar kwam ik met een hartslag van 96% van het maximum hijgend als laatste boven. Maar bij de afdalingen had ik mijn luchtweerstandsvoordeel weer aan mijn zijde en had ik de collega's binnen de kortste keren weer ingehaald. Aan het eind van de rit wachtten nog de Eyserbosweg, de Doodeman en de Cauberg. Die beklimmingen werden sommige deelnemers na 1000 hoogtemeters te veel. Zij moesten afstappen, met als positief effect dat ik op deze echte pukkels (waarin stijgpercentages van 16% voorkomen) niet de hekkensluiter was.
Op www.strava.com zijn de resultaten van mijn fietsprestatie in te zien.
Eyserbosweg
Doodeman
Cauberg
En de organisatie was....
Het weer was mooi en de organisatie was uitstekend. Twee recuperatieposten onderweg en op alle "gevaarlijke" kruispunten stonden verkeersregelaars. Het stuurbordje bevatte een chip zodat de vele foto's die onderweg werden gemaakt, met het persoonlijke startnummer makkelijk zijn terug te vinden. En bij de start en finish was een gezelig feestterrein ingericht, met helaas knoertharde muziek. Gelukkig konden wij met ons Committed Power team in restaurant "de Zoete Zoen" in alle rust van een lekker tomatensoep en pastamaaltijd genieten. En daarmee droegen de deelnemers ook nog bij aan het goede doel bike4parkinson. Een superdag, met als enige minpuntje de 3 lekke banden van ons team.
Chapeau voor Michael Boogerd.
finishfoto (bron: https://www.sportograf.com)
2 opmerkingen:
Was je de enige ligfietser?
Ik heb geen andere ligfiets gezien.
Een reactie posten