Nasleep overstromingen op weg naar Col d'Aubisque

Zaterdag 21 september heb ik met 190 collega's de Col d'Aubisque in de Pyreneeën beklommen. Dit is een klim van de hors category uit de Tour de France. Daar werden wij geconfronteerd met de nasleep van de overstromingen die dit gebied in juni teisterden. Bijna zou daardoor ook dit hoogtepunt van het Committed Power project in het water gevallen zijn...


Collega Peter met Indurain op foto
Enthousiaste ligfietsadepten
Na 15 km al een lekke band
Weg weggeslagen Vrijdag Miguel Indurain
Vrijdag ging de wekker om 04:00 uur in de nacht af. Want om 06:30 uur moesten de Committed Power bikers inchecken voor de chartervlucht naar Lourdes. Na een vlotte reis arriveerde het gezelschap om 11:30 uur bij het Lac de Lourdes. Daar stonden de fietsen klaar, konden wij ons fietstenue aantrekken en wachtte ons een heerlijke lunch. Om 14:30 uur zou het gezelschap vertrekken voor de proloog naar de Pon d'Espagne. Een tocht van 81 km en 1200 hoogtemeters. Maar eerst stelde hoofdtrainer Rob Harmeling zijn trainingsteam aan ons voor. Onder hen bevond zich een wel heel bijzondere gast, namelijk Miguel Indurain. Indurain heeft vijf keer achtereen de Tour de France gewonnen (1991 t/m 1995). Één van Robs trainers, Erwin Nijboer, had Indurain weten te strikken om de proloog met ons mee te fietsen. Nijboer was destijds meesterknecht van Indurain.

De lange stoet van 190 renners baarde veel opzien, vooral in de dorpjes en steden die wij doorkruisten. Vooral als die ene ligger, in zijn beste Frans "Bon jour" roepende, passeerde, ontlokte dat een spontaan applaus.

Lekke band
Al na 15 kilometer waarschuwde een van de trainers mij dat mijn voorband zacht was en langzaam aan het leeglopen was. Hij had al snel de binnenband vervangen door de reservebinnenband die ik uiteraard bij mij had. 's Avonds in de hotelkamer heb ik het lek gevonden; in de wastafel zag ik uit en klein gaatje de belletjes opstijgen. Daarna heb ik de band geplakt, zodat ik zaterdag de Col d'Aubisque weer met een geplakte reserveband en een gerust gevoel zou kunnen beklimmen.

Wateroverlast
Op weg naar de Pon d'Espagne werden wij geconfronteerd met de gevolgen van de overstromingen in juni. Op diverse plaatsen waren stukken weg weggeslagen. Woensdag tijdens het uitzetten van de route door Rob Harmeling en zijn team bleek de route naar de Pon d'Espagne halverwege te zijn afgesloten voor reparatiewerkzaamheden. Alle registers werden opengetrokken om het committed power weekend te redden. Uiteindelijk stond de burgemeester toe dat het team de barrière mocht passeren vanaf 16:00 uur. Maar dan wel met alle 190 bikers tegelijkertijd. En inderdaad vrijdag stond er een gendarme om het gezelschap door te laten. Alle andere weggebruikers werden onder luid protest tegengehouden.



Om 16:00 uur weg open


...glad asfalt
Werk aan de weg


Niet bepaald...

Ook eerder waren de organisatoren van Committed Power al geconfronteerd met de gevolgen van de overstromingen. Het water had het hotel dat voor de 190 renners was geboekt ernstig beschadigd, zodat dit niet meer beschikbaar was. In allerijl had men de deelnemers nog in vier andere hotels kunnen onderbrengen.

Route 2,338,663 - powered by www.bikemap.net

Col d'Aubisque
Col du Soulor
Klik op het profiel om het groter weer te geven (bron www.climbbybike.com)


Aan de voet van de Col du Soulor
De Col du Soulor bedwongen
Het is volbracht
97% van het maximum
Recuperatiesigaar Zaterdag Col d'Aubisque
Zaterdag was dan de dag, de beklimming van de Col d'Aubisque. Ik had mij ingeschreven voor de kortste afstand 60 km en 2200 hoogtemeters (voor de echte bikkels waren er nog een 90 km tocht met 3050 hm en de 105 km en 3500 hm). Na 40 km begon het echte klimwerk de Col du Soulor. Aan de voet stond een bord: 12 km te gaan en 894 hoogtemeters te overwinnen (gemiddeld 7,5% dus). De eerste kilometer is 9%, zo vermeldde het bord. Met gemiddeld 8 km/h heb ik deze pukkel beklommen en ik kwam als zesde van de 20 renners uit de groep boven. De vele collega's die ik tijdens de klim passeerde riep ik toe: "Neem volgend jaar ook een ligfiets, dat klimt veel makkelijker!" Maar we waren er nog niet, want de Col d'Aubisque wachtte ons nog. Na een uitgebreide recuperatie moesten we er dan toch aan geloven. Eerst volgde een afdaling en daarna een 7 km lange klim van gemiddeld 4,5% naar de top. Bij de finish wist ik onder luide aanmoediging van reeds gearriveerde collega's nog 12 km/h te trappen bij een stijgingspercentage van 7%. De hartslag steeg daarbij tot 185 bpm (97% van het maximum). Maar daarna was het feesten met onder andere een goede recuperatiesigaar en een Grimbergen blond.

Feesten

Nadelen van de ligfiets
Tijdens het avonddiner konden mijn collega's het niet nalaten om tegenover de evidente voordelen van de ligfiets ten opzichte van de racefiets ook nadelen te inventariseren. Dat je met een ligfiets niet kan klimmen konden zij na mijn zegetocht niet meer aanvoeren. Zij kwamen niet verder dan het nadeel dat de ketting van de ligfiets langer is en dat het dus langer duurt om hem schoon te maken. Je begrijpt dat we veel lol hebben gehad die avond.


Basiliek van de Onbevlekte Ontvangenis
De grot waar Maria verscheen
De basiliek boven de grot Zondag Bernadette
Natuurlijk mag bij een verblijf in Lourdes een bezoek aan "de grot" niet ontbreken. Hier is namelijk aan molenaarsdochter Bernadette Soubirous op veertienjarige leeftijd Maria 18 keer veschenen. Na het faillissement van haar vader leefde het gezin in bittere armoede in het voormalige Cachot. De arme Bernadette werd aanvankelijk niet serieus genomen toen zij vertelde wat zij gezien had. Nadat de plaatselijke pastoor haar had gevraagd wie "die in het wit geklede vrouw met een rozenkrans" die aan haar was verschenen dan eigenlijk was, ging Bernadette opnieuw naar de grot. Daar verscheen Maria voor de zestiende keer. De verschijning antwoordde op Bernadettes vraag wie zij was: "Ik ben de onbevlekte ontvangenis". Toen Bernadette dit de pastoor vertelde was hij overtuigd. Dit arme ongeschoolde veertienjarige schepsel, dat nooit godsdienstig onderricht had gehad, kon deze kennis nooit eerder hebben opgedaan. Toen de eerste wonderen gebeurden stelde de bisschop van Tarbes een onderzoek in. Na vier jaar, in 1862, concludeerde hij dat de verschijningen een bovennatuurlijk karakter hadden. Vanaf dat moment werd Lourdes een officiële bedevaartplaats. Bernadette trad in 1866 (zij was toen 22 jaar) toe tot het klooster van "de Sœurs de la Charité van Saint-Gildars" in Nevers. Zij stierf daar op vijfendertigjarige leeftijd aan de gevolgen van een zwakke gezondheid als gevolg van een cholera-epidemie die zij enkele jaren daarvoor ternauwernood had weten te overleven.

Ook de heiligdommen in Lourdes zijn niet gespaard gebleven voor de hevige overstromingen. Zo is een enorme ondergrondse kathedraal, die ruimte biedt aan 25.000 kerkgangers, geheel onder water komen te staan. Inmiddels is deze kathedraal weer in gebruik.


...en uitzonderlijk mooi weer...
...schitterende omgeving...

Epiloog
Na aflooop van dit fietsweekend waren alle deelnemers het erover eens. De organisatoren hadden uitdagende fietstochten, in een schitterende omgeving met uitzonderlijk mooi weer weten te bieden. Chapeau voor deze fantastische prestatie.



En inmiddels heb ik zaterdag met ligfietsclub "Mooi Bennekom" een leerzame en vooral gezellige tocht met 5 ligfietsgenoten gereden. Een verslag hiervan verschijnt later deze week op dit blog.