Tja beste bloglezers, ik dacht zaterdag nog even een stevig trainingsrondje in Zuid-Limburg te fietsen. Camerig, Keutenberg en Cauberg stonden op het programma. Maar het liep zaterdag allemaal jammerlijk anders dan ik voorzien had. Ik ben zelfs met een ziekenauto naar het ziekenhuis getransporteerd. Lees verder hoe deze trainingsdag met zijn onverwachte wendingen is verlopen...
Lekke banden
De route die ik had uitgestippeld was een deel van de 150km route van de Amstelgoldrace. Start was Slenaken en einde was boven op de Cauberg, circa 95km. Helaas eindigde de tocht na 56km bij Mechelen, vanwege de derde lekke voorband. Plakken had geen zin, want het lek werd veroorzaakt door het defecte velglint.
Het velglint dekte de spakengaten niet goed af en daardoor sneed de scherpe rand van de spakengaten de met 6 atmosfeer opgepompte binnenband lek. Waarschijnlijk werd dit leksnijden nog bevorderd door de hete velg (vanwege het vele remmen). Toen ik het gat geplakt had hoopte ik dat de plakker voldoende dik was om opnieuw lekprikken te voorkomen.
Maar helaas, er waren nog meer plekken waar het velglint de spakengaten niet goed afdekte. Na drie lekke banden hield ik het voor gezien. Ik had geen velglint bij me en zonder nieuw velglint was plakken zinloos.
De route
Op het kaartje hieronder zie je de route die ik gefietst heb. Ook de belangrijkste "Limburgse colletjes" die ik heb beklommen zijn aangegeven met een sterretje (als je op de muiscursor op het sterretje plaatst zie je de naam van de heuvel), namelijk:
-> Schweiberg
-> Camerig
-> Vaals-Vijlenerweg (lekke band bij afdaling)
-> Schuttebergseweg (Pas van de Wolfshaag)
-> Vaalserberg Zuid (vanuit België)
-> Lange Bosweg
Fiets de route niet na, want ik heb in het track ook de stukken gelogd, waar ik verkeerd ben gefietst.
Het klimmen
Het klimmen ging best goed. Geregeld fietste ik een groepje racefietsers voorbij. Maar bij de echte "cols" moest ik toch de meeste peletons voor laten gaan. Een enkele achtergebleven klimmer uit het peleton kon ik nog wel bijhouden. En de hartslag liet ik bij het klimmen, indachtig de training van Rob Harmeling op de Amerongseberg, stevig oplopen tot tussen de 160 en 180bpm (85-95% van mijn maximale hartslag van 189bpm). Deze hartslag was goed vol te houden, dus dat ziet er veelbelovend uit voor de Joux Plane over veertien dagen.
De omgeving
De omgeving was ook prachtig en zoals je op de foto's kunt zien was ook het weer fantastisch. Een wel heel bijzonder plaatsje was het gehucht Kuttingen. Daar moet je toch wel eens in je leven geweest zijn.
Maar zoals gezegd eindigde de tocht in Mechelen met de derde lekke band. Bij een kapelletje werd ik door mijn vrouw weer opgehaald. Ik had onderweg een gezellige uitspanning gezien en we besloten daar een hapje te gaan eten.
En toen gebeurde het
Toen ik op het terras mijn speciaalbiertje had verorberd begon ik heftig te transpireren en ik voelde mij misselijk. Het laatste woord dat ik nog uit kon brengen was "Nee" toen mijn vrouw vroeg:"Heb je pijn op de borst?" Daarna verloor ik enkele minuten mijn bewustzijn. Toen ik weer bij kennis kwam stond er een arts naast mij die mij vertelde dat de ziekenauto in aantocht was. Ik had een zwakke pols en zag asgrauw. Ik moest heftig braken en werd afgevoerd op de brancard naar de ziekenauto. Daar werd ik nader onderzocht (bloeddruk, hartfilmpje). Na bestudering van de resultaten daarvan achtte de ambulanceverpleger een nader onderzoek door een cardioloog in het ziekenhuis noodzakelijk. Nou om een lang verhaal kort te maken... Na een nieuw ecg, een hartfoto en bloedonderzoek kreeg ik een infuus toegediend met glucose. De diagnose was dat ik die dag, waarop het 28 graden was, te weinig had gedronken, waardoor ik ongemerkt uitgedroogd was geraakt en in combinatie met de alcohol toen een acute bloeddrukval heb gekregen. Om 22:00 uur was de infuuszak eindelijk leeg en mocht Tilly, mijn vrouw, mij naar huis rijden. Het zal mij nooit meer gebeuren dat ik tijdens zo'n inspannende training te weinig drink en Gerrit, een trouwe volger van dit blog, schreef het in juni al: "Het is beter om wat anders te nemen dan alcohol na een inspanning". Chapeau voor Tilly die ondanks de grote schrik mij fantastisch heeft begeleid en mij ook maar weer veilig naar huis wist te brengen!
2 opmerkingen:
Mijn collega,s zeggen het ook heel vaak , je hebt gelijk , maar in dit geval had ik liever geen gelijk gehad ,Gerrit.
Ik herinner me nog een rit naar het paastreffen met hoge temparaturen waarbij ik bijna 6 liter gedronken heb tijdens de 100 kilometer. bijvullen bij pompstations en veel plassen.
zie ik je eind van de maand op het herfsttreffen of ben je dan de berg aan het bedwingen ?
Dank voor je medeleven Gerrit. De Joux Plane ga ik 17 september beklimmen/bedwingen. Of ik van 30 sep tm 2 okt op het Herfsttreffen verschijn weet ik nog niet.
Een reactie posten