Koninginnedag was een prachtige ((lig)fiets)dag en dat hadden meer landgenoten gezien. Ik kwam op mijn Koninginnedagtocht van 153km dan ook heel wat (bijzondere) vervoermiddelen tegen...
Op naar de appelflap
De tocht leidde naar Boshuis Drie, je weet wel waar volgens goed ingelichte bronnen de beste appeltaart van de Veluwe geserveerd wordt. Maar dan wel via een ommetje via de Brandtoren op het Rozendaalse veld vlak bij de Posbank en vervolgens Eerbeek. Van dit ommetje heb ik een korte filmimpressie gemaakt, waarin je kunt zien dat je heel wat (bijzondere) vervoermiddelen tegenkomt.
Hoe zo appelflap?
Ik vervolgde de weg via Kootwijk naar het befaamde Boshuis Drie. En wat bleek? Gesloten. Onvoorstelbaar op zo'n mooie Koninginnedag waar de uitbater een megaomzet had kunnen draaien. Ook was mijn drinkwaterzak leeg en die moest dringend worden volgetankt. Ik zag een bordje naar camping 't Keteltje en dacht in het toiletgebouw aldaar de zak te vullen. Want dat scheelt toch gauw weer een paar euro met de drie flessen Spa blauw die je bij de bezinepomp tankt.
Illegale watertap
Ik volgde dus de bordjes naar de camping. Bij elke bocht stond er weer een nieuw bordje; er leek maar geen einde aan te komen. Na twee kilometer fietsen over zandpaden en hobbelige wegen reed ik dan eindelijk de camping op. Maar een receptie was in de verste verte niet te vinden en ik vreesde al dat dit een camping zonder (watertap)voorzieningen zou zijn. Toen ik verder het terrein opreed zag ik tussen de struiken iets wat een toiletgebouw zou kunnen zijn. En ja, daar was een afwasgelegenheid met vers stromend water. Gauw de waterzak gevuld en weer op de fiets gaan liggen.
Boze campingbaas
Toen kwam er een vierwielig elektrokarretje/golfkarretje op mij afgereden met, naar spoedig bleek, de campingbeheerder. Hij was not amused, dat ik illegaal water had getapt. Hij wees mij erop dat hij het op prijs zou hebben gesteld als ik mij eerst had gemeld bij de receptie. Dat ik die niet had kunnen vinden geloofde hij niet, zo lieten zijn nog steeds verontwaardigde blikken mij duidelijk blijken. Later zag ik op de plattegrond dat ik de camping via een achteringang betreden (èh opgereden) had. En fin, ik dankte de beste man voor zijn gastvrijheid en vervolgde mijn weg.
Dan maar een pannenkoek
Ik pikte de route weer op, op naar de Aardmansberg. Een onschuldig klimmetje, maar bovenaan begonnen mijn visioenen van appel-spekpannenkoeken toch wel onweerstaanbare proporties aan te nemen. Gelukkig had ik mijn Garmin Etrex navigator op het stuur, met daarin de On Route fietskaart. Daarin staan ook interessante waypoints.
Gauw gezocht op "eten en drinken" in de buurt en zowaar daar verscheen "pannekoekenhuis Berg en Dal" in het scherm op slechts 500 m afstand. Ik daar gauw naar toe genavigeerd. Maar wat duurden die 500 meter toch lang. Toen ik wat beter op mijn navigatiescherm keek bleek de afstand 5km te bedragen. Mijn Pavlov reactie was echter niet meer te weerstaan en ik fietste door naar het begeerde pannenkoekendoel. Na zo'n 12 minuten verscheen daar in Hoog Soeren het "pannekoekenhuis Berg en Dal" (let op de ontbrekende "n" tussen de "e" en de "k").
Koffie met Oranjebitter
Bij de koffie kreeg ik een oranjebitter geserveerd; service van het (pannekoeken)huis. Die oranjebitter heb ik onaangeroerd gelaten. Ik moest nog 50 km en die alcohol gaat in je benen zitten. Na de appel-spekpannenkoek te hebben verorberd en de drinkzak te hebben bijgevuld, ging ik verder voor de slotetappe. Daarbij nog even een fotootje geschoten van het karakteristieke landschap bij Garderen, dat werd opgeluisterd door een telecommast.
Alcohol taboe
De laatste kilometertjes gingen op de automatische piloot. Thuis voelde ik die 153 km in 6 uur en 11½ minuten wel. Bovendien waren de benen rood verbrand. Na een gemiddelde bewogen snelheid van 24,76km/h laafde ik mij aan een lekkere sigaar en een liter drinkyoghurt. Want alcohol na zo'n inspanning is taboe, zo weet ik na mijn onfortuinlijke Limburgse avontuur in september vorig jaar.
4 opmerkingen:
Knappe afstand . Gerrit .
ik doe het je niet na op een open ligger , en heel verstandig geweest met de oranje bitter.
goed he dat we nog zo veel kunnen op onze leeftijd.
Ja Gerrit. Jouw Ronde van Noord-Holland mag er ook wezen (170km en gemiddelde bewogen snelheid 27,4km) met jouw Super Mango.
Ha Gerrit,
Marc en ik hebben in onze 927kilometer geen enkele ligfiets gezien!Overigens werd ik behoorlijk afgeleid bij je film door die mooie benen van je!
Hoi Casper,
Die 153km van mij verbleken als een door mij veel aangehaald "onschuldig Roodkapje" bij die verpletterdende 927km in 5 dagen van jou. En dank voor je complimenten voor mijn mooie benen ;-)
Een reactie posten