Vandaag heb ik de 117km lange TTV Veenendaal route geligfietst; totale afstand 156km (inclusief 2x de afstand thuis-startpunt en verkeerd rijden). Een mooie route, maar niet ongevaarlijk...
Doel van deze trainingstocht
De route had ik van www.gpstracks.nl gedownload, een website met 4822 kant en klare GPS-tracks. De route is uitgezet door de T.T.V. (ToerTocht Veenendaal). Doel van deze trainingstocht was het overtollige lichaamsvet verbranden, dat in de veertiendaagse vaarvakantie in mijn lichaam was ontstaan. Dus niet te hoge hartslag, maar rustig in het hartslaggebied D1 getraind met diverse trapfrequenties. Want juist in de lage hartslagzones verbrand je lichaamsvet (zie ook een vorig blogbericht over dit onderwerp). Morgenvroeg stap ik op de weegschaal om vast te stellen of het doel gehaald is.
Lekke band
Nadat ik de eerste meters gefietst had, voelde ik dat de voorband lek was. Het bleek een minuscuul gaatje dat door een heel klein steentje was ontstaan. Voordat ik van het corpus delictus een scherpe foto had kunnen maken viel het van mijn vinger en was het niet meer terug te vinden. Zo zie je maar dat je goed de buitenband moet inspecteren, voordat je de nieuwe (of geplakte) binnenband er weer in legt.
De route
De route kende prachtige boerenlandweggetjes, maar er waren ook saaie stukken langs drukke wegen. De route heeft weinig hoogtemeters, zo werd de Amerongse berg gemeden door aan de voet van deze heuvel links af te slaan richting Veenendaal. En last but not least, ondanks de niet vrolijk stemmende weersverwachting heb ik de hele dag slechts 10 minuten enkele regenspettertjes gevoeld. Voorts was er veel zon, die af en toe achter een wolk schuilging.
Onaangename ontmoeting met paard
Één gebeurtenis moet nog worden vermeld. In Barneveld wilde ik een amazone te paard inhalen. Toen ik nog vele meters van het koppel verwijderd was, werd het paard onrustig. Het draaide zich om en begon te steigeren. Het leek mij verstandig om de inhaalmaneuvre subiet af te breken. De amazone vroeg mij of ik even wilde blijven stilstaan om haar de gelegenheid te geven af te stappen en het paard te kalmeren. Op haar aangeven ben ik het stel voorzichtig voorbij gereden. Het paard bleef erg onrustig maar werd door zijn bazin goed onder controle gehouden. Dat was wel even een enerverende gebeurtenis, vooral omdat ik zondag ook al een hardhandige ontmoeting met een medeweggebruiker had.
Fototoestelstuursteun
De foto's in dit blogbericht heb ik gemaakt met mijn fototoestel op een speciaal daarvoor aangeschafte stuursteun. Een handig gadget, want je hebt je fototoestel direct startklaar bij de hand.
3 opmerkingen:
blijven leuke knollen he:P
Zouden die sceptici dan toch gelijk hebben met hun "vooroordeel" dat ligfietsen gevaarlijk is?
soms vind ik paarden gevaarlijker
Een reactie posten