Vandaag bracht de Fujin mij naar de Posbank, voor een stevige training en een spannende date in de Carolinahoeve met twee vrouwelijke fans. Ja trouwe lezers van dit blog, zo zie je maar wat voor een moois een blog kan brengen. Ik had met mijn Garmin GPS-navigator een mooie route door het bos uitgestippeld. Echt snel was de rit echter niet, gezien de vele obstakels die je op de bospaden aantreft.
Om 13:10 uur arriveerde ik eindelijk bij de Carolinahoeve. Tien minuten te laat, dat was dus niet zo'n best begin. Ik stalde mijn Fujin, fatsoeneerde mijn fietstenue en veegde de modder uit mijn nek. Ik opende de deur en keek of ik twee dames kon ontwaren die uitkeken naar een date. En jawel onze blikken ontmoetten elkaar en ik wist dat het goed was. Ik kreeg zelfs van de dames een lappendeken aangeboden (dat is één van de vele pannekoeken van het menu van de Carolinahoeve). Na een goed gesprek moest ik echter om 14:10 weer vertrekken om het trainingsrondje nog op tijd te kunnen afmaken. Als je wilt weten wie ik binnen aantrof moet je op de foto van de Carolinahoeve hierboven klikken.
Met het hoofd nog in de wolken racete ik de Schietbergseweg af met een recordsnelheid van 62 km/h. Ook heb ik nog even de Snippendaalseweg met het grootste gemak beklommen (met het middenblad van 32 tanden). En daarna snel huiswaarts. Op de dijk fietste ik met een gemiddelde van 30km/h.
Thuis bleek de fiets behoorlijk smerig te zijn geworden van alle bospaden. Dus maar gauw de waterspuit en een emmer met sop ter hand genomen. Tijdens het wassen zag ik dat de achterband leeg was. Dat was wel balen, hoewel het natuurlijk wel prettig was dat het niet onderweg gebeurde. Zo goed is die antileklaag van de Schwalbe Durano banden kennelijk niet. Of zouden de remblokjes weer verkeerd zijn afgesteld (zie mijn blogbericht van 16 januari). Ik besloot van de week wel op een avondje te kijken wat er precies met die band aan de hand is; ik was eerst even toe aan een recuperatiepauze...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten