Liggend Arnhem vliegt uit de bocht

In het vorige blogbericht meldde ik al over het enerverende ligfietsuitstapje met ligfietsclub "Liggend Arnhem". Lees gauw verder wat deze enthousiaste ligfietsers allemaal is overkomen...

Fonteinallee Doorwerth

's Zondagochtends vertrok ik om kwart over tien met mijn ligfiets naar verzamelpunt Eusebiuskerk Arnhem. Onderweg wilde ik nog wat foto's maken van één der mooiste plekjes van Nederland: De Fonteinallee bij kasteel Doorwerth.

Prachtige weg naar het Looveer

Na de fotoshoot arriveerde ik klokslag elf bij de Eusebius, waar al snel de andere liggers arriveerden. Er was slechts een korte vergadering nodig om te beslissen dat wij richting Dieren zouden afreizen en daarna richting Carolinahoeve voor de traditionele koffie met appelgebak (of zouden we in dit pannenkoekenwalhalla de verleiding voor zo'n goudbruine met stroop belegde lekkernij uit grootmoeders tijd niet kunnen weerstaan?). Één der deelnemers had deze route thuis degelijk voorbereid en in zijn GPS-navigator op het stuur geladen.

..."lekke band!"

De drie velomobielen (bananen) en 2 open ligfietsen vertrokken dan ook spoorslags richting Looveer, de pont bij Huissen. Na zo'n 30 km klonk er luid uit de achterhoede "lekke band". Christian had deze op zijn witte Quest al snel gerepareerd. Maar die lekke band was nog slechts een onschuldig Roodkapje in vergelijking met wat ons nog stond te wachten.

Op de pont die ons bij Dieren over de IJssel zette, lukte het mij niet met mijn Fujin weg te fietsen; ik had verzuimd naar een licht verzet terug te schakelen toen ik de pont op reed. In het zwaarste verzet de stijle veerstoep oprijden lukte zelfs deze afgetrainde Joux Plane beklimmer niet. Gevolg was dat een witte Quest mij aantikte. Arme Christian eerst een lekke band en nu een kras erbij op zijn mooie witte banaan.

"Zit er een motor in?"
Toch maar appelgebak

In de Carolinahoeve was het razend druk; zelfs het buitenterras werd ondanks de temperatuur van 11 graden Celsius volop gebruikt. De velomobielen hadden veel belangstelling van de bezoekers". "Zit er een motor in?", vroeg een elfjarig jongetje. Ik antwoordde hem:"Volgens mij wel want hij rijdt zo snel". Daarna ging ik gauw naar binnen om een tafel te confisceren en dat lukte zowaar. Wij waren vast voornemens de calorieën met een pannenkoekje weer op peil te brengen, maar helaas.... De serveerder waarschuwde ons dat levertijd van pannenkoeken een half uur bedroeg. Dan toch maar 5x koffie met appelgebak besteld.

Fietspad niet zichtbaar

Op de terugweg naar Arnhem richting Rozendaalse Veld was het fietspad onder dorre bladeren bedolven. Daardoor zag de onfortuinlijke Dick niet dat hij het geasfalteerde deel van het fietspad afreed en kletterde hij op de grond. Geschrokken stopten zijn vier ligfietsgenoten direct en snelden hem te hulp. Maar Dick stond alweer overeind, veegde zijn kleren af, verboog nog iets aan zijn ligfiets en racete ons vooruit. Hij had er naar eigen zeggen slechts een schrammetje aan overgehouden.

Vlak voordat het ligfietsgezelschap vanaf de "Lange Juffer" de "Imboschweg" op wilde draaien, werd duidelijk dat zij nog slechts met zijn vieren waren. Onmiddellijk werd een zoek-/reddingsexpeditie gestart. Twee stoere mannen reden de weg terug op zoek naar Darwin met zijn velomobiel. Al snel zagen zij een velomobiel op zijn kant liggen. Hij was in een bocht van de weg geraakt. De schade werd opgenomen. De stuurstangen van het rechtervoorwiel waren helemaal kromgebogen. Sturen en rijden was niet meer mogelijk. Maar hoe krijg je zo'n velomobiel uit het bos 5 kilometer verwijderd van de dichtsbijzijnde plek waar een auto kan komen? En op een locatie waar de mobiele telelefoon geen bereik heeft? Wij besloten om toch maar te proberen of die kromme stuurstangen met de hand enigszins konden worden rechtgebogen. Twee man hielden de velomobiel op zijn plek en Darwin trok als een ware Jan Wagenaar (Sterkste man van Nederland 2011) die stangen weer in model. Zo konden wij de deze tocht toch nog gevijfelijk voortzetten.

Velomobiel uit de bocht gevlogen

Op de Apeldoornseweg langs de A50 ging ieder weer zijns weegs huiswaarts. Een mooie en gezellige fietstocht, maar wel knap enerverend.....