Ligfiets te breed voor fietsdrager?

Na twee fietsloze weken luieren zette ik woensdag de ligfiets op de fietsendrager achter de auto op de trekhaak. Na een bezoek aan familie en pannenkoekenhuis de Ossenstal in Epe zou de energie voor de terugtocht door louter spierkracht worden geleverd. Maar is die ligfiets van mij niet te breed om achterop de fietsdrager te vervoeren? Wat zeggen de verkeersregels hierover...


Twee fietsloze luierweken
Hoezo te breed? De verkeersregels
De verkeersregels zeggen o.a. het volgende (bron www.ANWB.nl): De lading mag niet meer dan 20 cm aan weerszijde van de auto uitsteken; spiegels tellen niet mee bij het berekenen van de breedte. De maximale breedte mag niet meer zijn dan 2,55 m.

Op de foto van achteren lijkt de constructie bij lange na niet tevoldoen aan deze regels. Maar na nauwkeurige opmeting blijkt die precies 5 cm binnen de norm te blijven. Toch was het wel spannend om mij met zo'n uitstekende lading op de openbare weg te begeven. Uiteraard had ik ook de voorbuis een eind in de framebuis kunnen schuiven, maar dat doe ik liever niet. Dat geeft namelijk krassen op de carbon voorbuis en bovendien is het lastig om de trappers weer goed "horizontaal" af te stellen.

LET OP in elk buitenland gelden weer andere regels; dus raadpleeg bijv www.ANWB.nl voordat je met de fiets achter de auto op reis gaat. En de auteur aanvaardt geen enkele aansprakelijkheid voor mogelijke gevolgen van het gebruik van de in dit blogbericht vermelde gegevens.


Platte band

Geperforeerde binnenband
Het fietstochtje over de Veluwe was mooi, maar helaas 13 km voor de eindbestemming (thuis) bleek op de Ginkelse heide de achterband plat. Het corpus delictum bleek, na een zorgvuldie inspectie van de buitenband, dit keer een metalen splinter. Die buitenband zat overigens vol met kleine gaatjes en steentjes; ik ben een kwartier bezig geweest om die allemaal te verwijderen. Je wilt tenslotte op het resterende parcours niet wederom stil komen te staan met een platte band. En die band gaat vervangen worden.

...metaalsplinter
Het corpus delictum...


De Veluwe is mooi
Pannenkoek in goed gezelschap
De trainingszones van "Sportgeluk" Te veel van het goede?
Naast de 80 km recuperatietraining van woensdag heb ik ook dinsdag een 115 km lange duurtraining (afwisselend hartslaggebied Z1 (herstelzone), Z2 en Z3) gereden. De hoofdtrainer van het Committed Power project Rob Harmeling onderscheidt in zijn informatieve trainingsgids "Sportgeluk" vijf hartslaggebieden. In Z1, Z2 en Z3 bouw je vooral je basisconditie op en verbrand je je (in de vakantie overvloedig opgebouwde) lichaamsvet.

Die 195 km in twee dagen waren misschien toch wel iets te veel van het goede: "brandende" hamstring in de rechter dij, zere knieën en vooral pijnlijke voetzolen waren het gevolg. Vandaag heb ik een passieve vorm van wielrennen gebezigd; ik heb genoten van de achttiende etappe van de Tour de France. Een fantastisch spannende etappe, waarbij, ondanks de gevaarlijke afdaling van de Col de Sarenne, gelukkig geen ongelukken te betreuren waren. Vrijdag doe ik het nog rustig aan en ik ga zaterdag weer op (of liever "tegen") de pedalen.